Ankara'da Balgat'tan Bahçeli'ye oradan Kızılay'a yürürdük arkadaşla. Spor olsun diyerek züğürtlüğümüzü kamufle ederdik. Ama bu başlığı görünce aklıma ilk gelen Orhan Veli Kanık'ın çok sevdiği yürüyüşler sırasında belediyenin açtığı çukura düştükten sonra beyin kanamasından ölmesi geldi.
üst üste iki halı saha maçı yaptıktan sonra( turnuva gibi bir şey vardı o sebeple ) tam olarak mesafe ve mekan söyleyemesem de anasının dininden ebesinin örekesine kadar diyebilirim.
maçların ikisini de kaybetmiştik bir de. kaldırımlar ağlamıştı halimize, hey gidi günler.
