ilk ve son dayağımdır. aslında dayak değil okkalı bir tokkatır.
sene 1992 93 tam hatırlamıyorum. pazar günü babam evde yine çizim masasında bir şeyler çiziyor. rapido kalem seti almış almanya'dan dönerken. kalktı bir ara ben oturdum masaya 11 yaşında falanım başladım iğne gibi ucu bastırmaya kırıldı hemen bir tane daha aldım kutudan o da kırıldı bir tane daha o da gitti. sonuçta kutuda kalem kalmadı.
olayı gören babam sağlam bir tokat atmıştı. rahmetli'nin vur eli pek yoktu ama diliyle döverdi.
