Sonbahar.
Ormanın karşısında eviniz varsa eğer seyrine doyulmaz bir manzara ile karşı karşıya kalıyorsunuz. Dökülen yapraklar yerde alacalı bir örtü olustururken insanın şair olası geliyor.
Ilkbaharin rengarenk cicekleri doganin dirilisi tazelenisi icimi kipir kipir eder.
Sonbaharda ise yorulan doganin kapanisi dogada kendiliginden olusan pastel tonlar sari ve kirmizi yapraklarin henuz yesil kalanlar arasinda gorunusuyle icimde olusan huzun ile birlikte gelen huzur baska oluyor.
belirli bir mevsimden ziyade benim en sevdiğim mevsim ay'ı mayıstır. güneşten kavuran değil, hani ilkbahar'ın sonu yaz'ın tam başlamadığı ama başlayacak gibi olanı. yazı sevmem aslında pek ama hani akşam üstü saat 19:30'da bile hava aydınlık oluyor, o polen alerjisi bile olsa da o ağaç kokusu ve güneş havası insana huzur katıyor.
şubat ayının soğuk bir gününde doğan birisi olarak kış elbette der geçerim. lapa lapa kar yağması beni oldukça mutlu eder. Balkonda sıcacık kahveyle beyaz örtüyü izlemek de cabası.
kıştır zira kıştan başka mevsim yoktur. kış haricindeki mevsim adı verilen tüm zaman dilimleri yeni bir kış mevsiminin gelmesi için var olmak zorunda olan ve güzel olmayan geçiş dönemleridir.
