benim en kotu ozelligim her seyi kisisel algılamam ki butun kisisel gelisim kitapları hicbir seyi kisisel algılamayın diyor.
bu konuda yıllardır kendimi gelistiremiyorum.
atıyorum garson benim yemegimi cok gec getirir, ben bunu ufak bir aksilik olarak gormem, bana yapılmıs kasti bir sey olarak gorurum.
mesela son bir bucuk senede 3 is degistirdim. ikisinde tacize ugradım. gunlerdir bunun arka planında ne vardı? buyuk resim ne diye dusunuyorum. halbuki is yerinde tacize ugramak maalesef basa gelebilecek bi sey gunluk hayatta.
ben hep boyle bi seyleri bana sahsi yapıldı diye algılıyorum. ve hep her olayda arka planında ne var, neye hizmet ediyor diye senaryolar uretiyorum.
trende yanıma oturan turist adam telefonda birisiyle fransızca konuşuyordu. sonra başkasıyla da ispanyolca konuştu. bu adam neden benim yanımda? dış devletlerin benimle ilgili planı nedir? üstümde oynanmak istenen oyun nedir ve ben bu oyunlara gelir miyim diye sorular soruyorum.
Erteleme hastalığı ve buna bağlı olarak her şeyi son dakikaya bırakmak. Üniversite sınavına son iki ay, kpss’ye bir ay kadar çalıştım bu nedenle fjdj. Hiçbir zaman fecaatle sonuçlanmadığından kendimi düzeltemedim sanırım ama Hayatta plan program gerektiren çok şey var ve ben maalesef o konularda berbatım…
-keşke gamsız olsaydım.gamsız olmak için her şeyi yapardım.
-dur şuna şöyle diyim yanlış anlamasın,bunu böyle yapayım,bunu böyle yapayım bozulmasın diye diye kendime zarar veriyorum.
-ince fikirli oldugum için karşı taraf aynı davranışı göstermeyince bu sefer bozuluyorum,alınıyorum.kendimce haklıyım ama işte herkes bir değil.
-biriyle buluşacak oluruz,saat belirleriz. aman beklemesin,aman ayıp olmasın 15 dakika önceden gelirim. ama o geç gelir,beni bekletir.
-arkadaşım hasta olur.ararım,sorarım,ilgilenirim, bir ihtiyacın var mı, akşama sana şunu getireyim mi , ilaç ihtiyacın varmı. ben hasta olurum o aramaz bozulurum.
insanların gülen yüzüne çabuk kanıyorum. Geçen yıl sorun yaşadığım bir arkadaşım vardı. Bu sene bir şey olmamış gibi her gün konuşuyoruz çay içiyoruz vs.
Dün yaşlı bir teyze dağdan nane,kekik, sumak, reyhan toplamış paketlemisler onları satıyor. Teyze kendine çaydanlık alacakmış. Bende sandım ki kadın ihtiyaç şahidi hani destek olayım diye bir kaç paket sipariş verdim. Akşam aldım paketleri neyse kadın arkamdan ne dese beğenirsiniz arkadaşına "annem bana nasıl kızdı niye en son bana haber veriyorsun diye sumak istiyormus en son sumağı da sütlüye verdim" sanki zorla almış gibi hissettim. insanların dedikleriyle yaptıkları birbirlerini tutmuyor ve ben bu ikiyüzlülüğe bir türlü alışamadım.
Tahammülsüz ve biraz da vurdumduymazım. Ama bu vurdumduymazlık insanlara karşı yoksa her bir derdimi senelerce kara kara her detayıyla düşünüyorum kahretsin.
Çabuk unutmam. Çok kıymet verip sahiden emek veriyorum. Bir ilişki için fedakarlık yapabileceğim ne varsa yaparım. Dünyam sadece o kişiden ibaret olur. Ayrılınca birkaç güne toparlanır ve hayatıma başkasını alırım. Onunla sadece keyfi konuşurum. Karşı taraf bunu bilir.
Merhametim.
Hiçbir şeyi unutmam ama çabuk affederim.
Aslında affetmeyi bir anlamda bana yük olmasın diye yapıyorum.
Felsefem şu anlatayım;
Düşün, bir kişiyle anlaşamıyorsun, bir gün yanında üç arkadaşını aldı, gece eve giderken sana pusu kurdu ve seni eşşek sudan gelinceye kadar dövdüler. Öyle bir şeydi ki bu, 3 ay kemikler kırık hastanede yattın. Büyük acılar çektin, sonunda sağlığına kavuştun ama herife bir kin besliyorsun ki, yakalasan anasını avradını sikeceksin o derece. Ama iş o ya, bir türlü yakalayamıyorsun. Her gün yeminler ediyorsun sen benim elime düş ananı sülaleni sikecem diyorsun ama adam Antartika'ya kaçmış, düşmüyor eline. Dolayısıyla sen bu intikam arzusunu sürekli içinde taşıyarak kendine her gün yük ediyorsun.
Bi de şöyle yaptığını düşünelim, hastanedeyken karar aldın, bu herifler delikanlı olsa bir kişiye 5 kişi saldırmazdı zaten, bunu cahilliklerine veriyorum. Karşıma çıksalar da bundan sonra ne muhatap olurum ne de onlara kötü bir şey yaparım.
Bu düşünce ile adam senin önüne düşse de düşmese de intikam ateşiyle yanmayacağın için, bu kirli kin duygusu da sana yük olmayacak.
isterse Antartika'da yaşasın banane amına koyim der, dalgana bakarsın.
Bu yüzden affetmek karşı taraf için değil senin için iyi bir özellik aslında.
Her ne kadar şehitlerinin kanı yerde kalsa da..
