çocuklarla çok iyi anlaşmak.
hatta öyle ki annem bırak oğlum bu mühendislik sevdasını git çocuklarla ilgili ne varsa onu oku demesine bile neden oldu.
çocuklarla nasıl böyle iyi anlaşabildiğimi ben de anlayamıyorum ama harbiden de öyle yani. hiç bir şey yapmasam bile bi ortamda çocukların dikkatini hemen çekiyorum.
garip, çok garip.
edit: unutmuşum bir şey daha var. onu "hala" çok sevmek.
sacmasapan insanlara güvenmek konusunda üstüme tanımam. bi de yetmez her bir seyimi dostum ya feda ederim. nolur kazık atarlar. sakin ama sakin babaniza bile güvenmeyin. iki kere düşünün her konuda.
En iyi yaptigim seyi ben de bilmiyorum sozluk ya da en iyi yaptigim bir seyin olmamasi aci gercegini kabullenmektense bilmiyorumu tercih ediyorum lanet olsun.
Edit: karamsarlikta cok iyiyimdir ama.
