Ayagimla hareket cekebiliyorum, kurbaga sesi cikarabiliyorum, dilimi dort yaprakli yonca sekline getirebiliyorum, bas parmagimi cikartip geriye yatirip sonra yerine takabiliyorum.
eğer sabah alarm kurmuşsam, alarm saatine en az bir 20 dakika öncesine kadar uyanıyorum. buraya kadar normal. garip yeteneğim buradan sonra başlıyor. işte o saate 20 dakika veya x dakika kalmışsa da, o dakikalar boyunca uyumuyorum. uykum gelmiyor yani. böylelikle zinde kalkmış oluyorum. yani en azından niye kalkıyorum anasını satayım of diye bir isyan gelmiyor. swh. kesin nazar değecek ya dur bakalım.
Garip sayılmaz ancak fizige karsı hep bir ilgim var. Lisede sınavlarda hocamız beni tek basıma ya kendi masasına oturturdu ya da ayrı müdürün odasında sınava girerdim kopya cekmesinler diye. Lise ücte olimpiyat sınavı icin referans oldu aynı hocamız. Ve derece yapmıstım, dersaneye gitmiyordum ya da özel ders almadım. Üniversite sınavına girdigimde boğazici fizik ya da odtü fizik yazmayı istiyordum ancak ailem puanımı heba etmeyim sonra gidip dersanelerde hocalık yapmayım diye engel oldu. Meslegimden hosnut muyum evet. Ancak evime gelip odama cekilip kuantum mekaniği ile ilgili bir seyler okumanın verdigi hazzı vermiyor.
Kendimi sevdirebilmek.
Bence bu cidden garip bir yetenek. Artık buna samimisin çünkü demesin kimse. Hiç alakamın olmadığı bir insanın bile ilgisini nasıl çekeceğimi kolayca anlayıp, daha sonra beni gülümseyerek seyrettiğine şahit oluyorum. Bu aşk meşk olayları değil yalnız, insan ilişkilerinde genel olarak yapıyorum bunu. Deney gibi.
Ve daha fire vermedim. Biri üzerinde çalışıyorum şu anda. Başarılı olacak mı bakalım, şimdilik iyi gidiyor.
