Hayatımda çok önemli kararlar verip zor yolculuklarıma çıkarken hep varmak istediğim yere varamayacağımı düşünürdüm. Yetersiz olduğumu düşünürdüm. Kendimi hep kötü senaryolara hazırladığımdan kazandığımda nasıl sevineceğimi bile bilmedim bilemedim. Yıllarca benden önce varanların benden çok farklı olduğunu düşündüm.
Ama hayatımda o dostumla ilk defa çıktığım bir yolculukta hiç kimsenin yola dolu çıkmadığını, herkesin blöf yaptığını ve yolculukta o blöfünün içini doldurduğunu gördüm. Sevinebilmeyi hatırlattığın için teşekkürler kadim dostum (bkz: Ruzi nazar)
genç yaşlarda hiçbir dostluk bitmez, aşk sonsuza kadar sürer gibi düşüncelerin ürünüdür. birini sevip, onunla bir ömür geçireceğini düşünüp sonra ilk virajda ayrı yönlere savrulmak. her insanın düşeceği yanılgı.
