"okul nasıl? var mı alttan ders?" bu soruyu bir arkadaş sorduğunda "sana ne lan sevgili kardeşim." şeklinde küfredilerek geri püskürtülebilir. ama bir teyze/amca sorunda mecbur cevap veriyoruz.
Babam 13 yıl önce öldü benim. Çocukluğumda en sevmediğim soru buydu. Çünkü soranlara öldü ama kasaptı demek zorunda kalıyordum. Sonra bir de acımış gibi başın sağolsun bilmemne deyip teselli etmeye çalışıyorlardı.
Şimdi büyüdük tabi kendi ayakları üzerinde duran bir birey olduk. Babayı falan soran yok artık.
(bkz: dövmende ne yazıyor) ifrit oluyorum elimde değil. hele ki yaşlı teyzeler filan soruyor, orjinal dilde söyleyip yırtamıyorum bir de türkçesini soruyorlar. ancak vurdum seni bang bang diye çevirebiliyorum, tabi anlamını da bilmeyince çok saçma geliyor, burun kıvırıyorlar vesaire.
bir gün bu dövmeyi sildirirsem sırf bu sorudan kurtulmak için sildiricem. çok sevdiğim bir şeyi yok ettirecekler bana.
baterist misin ?
metalci misin ?
uzun saçlı mısın ?
onlarla neden konuşuyorsun ?
cevaplar:
evet. belli ederim zaten. soru sormaya gerek yok.
evet. belli değil mi neyin sorgulaması bu. taa en başa mı dönelim. yorma beni, anlatılmaz yaşanır.
evet. vereyim mi eline saçları mı.
konuşurum. senin veremediğini veriyorlar da ondan.
