Bir keresinde bir güzel kadını gördüğümde dolmuştaydım ve yılların verdiği tecrübeyle evet dedim bu sefer olmalı indi dolmuştan inemedim. Sonraları buldum kızı uzun bir mektup yazdım ulaştım buluştuk. Kız bildiğin kaşar çıktı bilmiyordum
Neyse sonraları cesaret etmeyi de bıraktım değmiyordu.
Edit: konuyu kısa tuttum.
Daha bu tarz çok şeye cesaret edemedim ne bileyim. Siktir git hayatımdan demeliydim babama cesaret edemedim
Ya da gitme diyemediğim kadınlar da oldu kalma diyemediğim.
Ağzının payını vermediğim müdürler de oldu bir yumrukla sermeyi isteyip içimdem Siktir et dediğim de.
