Ibne servis gec geldi benimde gotum dondu. Oyle de bir yerki girip bekleyecegim bi yerde yok. Gotum donarak gune basladim. Allah disarda calisanlara yardim etsin.
bugün neden böyle mutsuzum? neden bir şeylerin eksik olduğunu düşünüyor ve o eksikliğin ne olduğunu bulamıyorum. bu farklı düşünceler neden mütemadiyen beni bulmakta? sıfır düşünceyle sadece günümü yaşayabileceğim zamanlarım sadece geçmişte mi kaldı, geriye gelmeyecek mi o günler?
"sonsuz tembellik içinde yitip gitmekteyim. hayatımın hiçbir evresinde bu kadar tembellik yapmamıştım. ha tembellikten sıkıldım mı, hayır. ama arada bir değişiklik istiyor insan"
bunları düşündüm bugün.
