yazarların daha önce yapmamaya veya yapmaya karar verdikleri şeyleri, nefislerine yenik düşerek terk etmelerini ifade eder.
bilirsiniz en çabuk bozulan sözler, kendimize verdiklerimizdir. bu yüzden pek zor olmaz. çok kararlı olduğumuzu düşündüğümüz konularda, yeri gelince nasıl kolay taviz verdiğimizi gördüğümüzde kendimize nasıl da hayret ederiz ?
felsefenin temel sorularından birine kadar götürür bu farkındalık ; tutarsız davranışımızı, kendimizi yeterince tanımadığımıza yorarız. örnek vermek gerekirse; iki gün önce bugün için ders çalışmaya söz vermişken, şimdi pc başında, vakti katletmekle meşgulüzdür. vs.
