bugün sokakta yanıma bir adam geldi ve işaret diliyle bir şeyler anlatmaya çalıştı. önce anlamadım sonra kolunu gösterip saat çizdi. saatin kaç olduğunu sorduğunu anladım.. saate bakıp 5 parmağımı gösterdim adama. elini kalbine koydu ve öyle bir gülümsedi ki bana. o anda iletişimin sadece konuşarak olmadığını sessizce de anlaşılabileceğini bir kez daha anlamış oldum.
köydeki 6. sınıf öğrencilerim (sınıf öğretmenleriyim ayrıca) çakma parfüm alıp hediye ettiler tayinim başka okula çıktı diye de bir mektup yazdılar. kötü de koksa bitene kadar bu parfümü kullanacağım(tamam kız arkadaşımla buluşmaya giderkenler hariç).
