şu dönemlerde kendi kendine bir doğayla birlikte hareket etmek durumu hasıl oldu. doğa uykuya çekilince şahsım da uykuya çekiliyor.
doğada en erken uyanan canlılar arasına girmişimdir.
gayet hoş. hiç bir şikayetim yok.
çoğu kimsenin görmediği, hissetmediği şeyleri görüp hissediyorum.
misal sabah rüzgarı. o kadar serinletici ve ferahlatıcı ki bir de taptaze bir hava hissi.
doğa uyuyunca, uyumak çok farklı bir hal. eskiden 10 saatten aşağı uymayan ben, 6,5 saat uykuyla fişek gibi oluyorum. gün ışıyınca yatak rahatsız etmeye başlıyor.
güzel lan. deneyin valla.
hayatı kaçırmak gibi bir durum da yok.
22:30 a kadar gene ayaktayım. sabah ta 06:15. ficut otomatik kalkıyor.
