bir delikanlıyla geçen hatıralardır. Öncelikle delikanlıyı tanıyalım bence adam gibi adam demektir altını çiziyorum bence yoksa genç kanı deli olan yerinde duramayan gibi anlamlara gelir.
Ben küçüktüm gerçekten küçüktüm bir abi vardı benden yaşça epey bir büyük ben onların yanında gezerdim hep ben çelimsiz bembeyaz una bulanmış gibi tatlı ve her dakka sırıtan bir çocuktum bu abiyle gezerdim bu abinin adı mahmut' tu ben bu abiyi acayip severdim oda beni bana abilik yapardı ben bunun yanında büyüdüm senelerce ama ordan ayrıldık sonra oraya bir baktım ne kadar pis piç varsa buradaymış bizimkide az değil tabii bu mahmut abi nin yanında kesik bide havuç vardı bunlar benim yanımda küfredince bu mahmut acayip sinirlenir şaka makayı bir yana bırakır ciddi olarak tekme yumruk girişir zor ellinden alırlardı ben bu abi sayesinde çok temiz ahlaklı biri oldum benim için ciddi ciddi kavga ederdi sen kaç derdi sonra karşısındakinin ağzına sıçardı okulun demir parmaklıklarını kopartırdı beraber beden eğitimindekilerin üstüne kız kaçıran atardık birinci kata kadar yüksek ateşler yakardık çile oynardık futbol oynardık bir arada 6 kişi falan vardı onlarla karşılıklı kavga etmiştik onlar taş atıyordu biz atıyorduk ve isabet ediyordu çok severdim o abiyi onun gibilere can feda.
akşam saatlerinde yatakta film izlerken delikanlı bütün egolarını bir kenara koyup mutfaga yemek yapmaya iner. harika yemekler yapar o marifetli elleriyle yetmezmiş gibi tepsinin içinde bir tane pembe gülle çıkagelir. işte o delikanlıya olan aşk biter mi?
