ben aldatmayı bilmiyorum. etraf aldatma hikayeleri ile dolu, eşini aldatan, sevgilisini aldatan, ayrılan, tekrar barışan.
birine bir söz vermişsin, ona güvenmişsin, o sana güvenmiş. birisi sırtını sana dayamış, evet bazen seni çok kızdırmış, belki üzmüş, ama pek çok şey paylaşılmış, hatırlandıkça gülümseten, ömür boyu hayatında izler bırakan.
üstelik çocuk olmuş, dünyalar tatlısı, sana verilmiş en büyük emanet. tüm bu manevi sorumluluğu nasıl yıkarsın, nasıl bu kadar bencilsin, sadece kendi mutluluğunu düşündüğün için mi? yüzün hiç gülmek istemedi, zamanında yanlış tercih yaptın ondan mı? peki sebep olacağın acıyı hiç düşündün mü? sen biraz mutlu olmak istediğin için sebep olacağın bu mutsuzluğun vebali senden çıkmaz mı?
büyük konuşmayalım, kimseyi ayıplamayalım ki başa gelmesin. allah korusun, şaşırtmasın.
