Boşvermek. Kafama takmak gibi bir hastalığım var sanırım. Kimsenin aklına gelmeyen, umursamadığı şeyleri bulup dert ediniyorum. en uyduruk olayı bile fazlaca düşünüp, içimi kemiriyorum. Bir ilaç kullanmadan kurtulamayacağım sanırım.
hayatın ta kendisi, yaşamayı beceremiyorum, kendim bir an için eğlenceli mi oldum diyelim; bunu çok sevdiğim birisine yansıtamıyorum, sıkıcıyım arkadaş ben bildiğin. niye böyleyim bende bilmiyorum.
Ne olarak algılayacağınız size kalmış. Her türlü şeyi kısa bir süre içinde tamamiyle hatırlayamama yetisine sahibim. Dışarıdan bir uyaran * olmadıkça sadece düşünerek hatırlamam çok çok zor.
yeni insanlarla tanışmak, arkadaş olmak, sosyalleşmek, sevgili bulmak, kendini sevdirmek gibi şeyler.
ben yapamıyorum bunları, yapanlara çok şaşırıyorum.
*Şarkı söylemek. (2 dakika şarkı söylemem kulak kanserine yol açıyor.)
*Konsantre olmak. (Deniyorum deniyorum maks. 5 dakika.)
*Yazı yazmak. (Eskiden beri ne hikaye ne kompozisyon ne başka bir şey... yok yani yazamıyorum.)
Dahası eminim vardır ama şuan bunlar geldi aklıma.
