Gece saat 22:00 dan sonra kapıyı iki polisin çalmasıdır. Geçen ay başına geldi.
+ Kim o ?
- polis.
Kapıyı osura osura açtım. Ardından:
+ Size gelmedik. Bir çığlık sesi duyulmuş apartmanda. ihbar geldi. Haberiniz var mı?
- yok. Biz tv izliyorduk. Bişey duymadık.
+ tamam, diğer maliklere de soracağız. Bir şey öğrenirseniz hemen bize bilgi verin.
- tamam, iyi akşamlar.
Bu konuşmadan sonra istemsizce rahatlayıp bir kahve içmiştim.
efenim kızılay'a arabayla 10 dakikalık bir mesafede oturuyorduk o dönem. ben de çocukluktan beri orada olmanın verdiği bilmişlikle, bulunduğum gün ve saate bakarak dolmuşların durup durmayacağını kestirecek kadar yolların ustası olmuştum. hatta tarkan filmindeki ama amcamın dediği gibi, dolmuşların doluluk oranını adeta "kulaklarımla görmeyi öğrenmiştim". her neyse böyle durumlarda da, hemen gider, dolmuş beklediğini anladığım 4-5 kişiyi ayarlar, köşedeki taksi durağına gidip taksiciyle de fiyatı kararlaştırıp dolmuş fiyatına giderdim kızılay'a.
yine böyle bir gün, arkadaşlar çoktan buluşma yerinde yerlerini almış, beni arayıp duruyorlar, dolmuşlar kesinlikle duracak gibi değil. baktım köşede 3 tane teyze var. hemen gittim yanlarına, "teyzecim isterseniz taksiyle gidelim dolmuşlar durmaz, boşuna beklemeyelim, dolmuşla aynı fiyata götürüyorlar" dedim. teyzeler sanırım ilk kez karşılaştılar böyle bir şeyle, çok tedirgin şekilde birbirleriyle fısıldaştılar filan her neyse, bindik biz. ben öndeyim tabii. kızılaya yaklaşırken, teyzeler paralarını ayarlayıp verdiler bana, ben elimi attım cüzdana, açmamla, şok geçirmem bir oldu. cüzdanımda, değil paraya dair bir iz, para getirsin diye konmuş hurma çekirdeği bile yoktu. o an yaptığım flashbeckle, bir gün önce çarşıya çıkan anneme "benim cüzdandan para alıp gelirken de bana hede alırmısın" dediğimi hatırladım. annem de para üstünü vermeyi unutmuştu tabi. sonra işte ben sanki kapatıp tekrar açınca birden paralar peyda olacakmış gibi salakça hareketlere girişince taksici de teyzeler de anladı olayı. hakkımda muhtemelen kızılaya beleşten gitmek için böyle bir numara uydurduğumu düşündüler ama teyzeler biz verelim 2 lira nolcak, taksici abi ya yok yeğenim 2 liradan nolcak filan dediler ve bir şekilde konu kapandı ama o cüzdanın boş olduğunu hissettiğim o 15-20 saniyede gerildiğim kadar çok nadir gerilmişimdir.
lise sondu. artık sınav olayı geçmiş millet rahatladım modunda. bizimkiler yine geleneksel istanbul seferine gitmek için hazırlandılar tabi. ama bu sefer bi farkla. arabayla değil otobüsle gidicekler. peder istanbulda park olayı çok sıkıntı amuha goyim diyerek arabayla değil otobüsle gitmeyi tercih etti. işte burada devreye ben girdim. lise yeni bitmiş ehliyet yok hazır araba ve anahtarı bende. daha önce araba kaçırdığımda yakalanmadığımdan kimsenin aklına böyle bişey gelmiyo tabi. neyse evdekiler gitti ben arabayı aldım akıllıyım ya gündüz değil gece ilerleyen saatlerde alıyorum çevirme falan olmasın diye. bi kaç gün böyle geçti. sonra arkadaşlarla dedik ki deniz kenarı olan bi ilçeye gidelim. benimde kafama yattı tamam dedim gidelim. burdan çıktık nacizane ilçeye vardık 5-6 arkadaş. yaklaşık 2 saat falan arası zaten. işte okey oynandı sahile gidildi içildi v.s buraya kadar bi problem yok herşey çok güzel. sonra gece oldu yanımdakilerin hep akrabaları vardı ilçede onlar kalıcaktı biz de iki kişi gece geri dönmeye karar verdik. geri dönerken benle gelicek arkadaşla pek samimi değildik baktım alkolde hafiften çarptı bunu,dedim sen geç arkaya yat. o da dememi beklermiş gibi yattığı gibi uyudu hilkat garibesi. yola çıktım karanlık çöktü. bi 20-25 km sonra arabadan bi ses geliyo. böyle sanki büyük büyük cisimleri bir birine sürtüyosun gibi korkunç bi ses nası tarif edilir bilmiyorum. insanın içini ürpertiyo. allah allah deyip kafaya takmamaya çalıştım ama ses gitmiyo imkanı yok. alkolün etkisi desem olamaz çünkü tam kararında içtim yola çıkılacak diye. sonra biraz hızlandım bakalım arabadan kaynaklı bişey mi diye ben hızlandıkça ses de hızlanıyo ben hızı kestikce ses de yavaşlıyo, durucak kadar yavaşlıyorum aynı ritimde o da yavaşlıyo böyle bi olay yok kafayı bozmak üzereyim. arkada ki uyuyo ona bişey diyemiyorum,her yer karanlık yolun bitmesine daha var kafayı yiycem tırsmaya başladım iyice,elim ayağım girdi birbirine resmen soğuk soğuk terlemeye başladım. aklıma garip garip şeyler gelmeye başladı hayatta öyle batıl şeyleri kafaya takmayan ben üç harflileri falan düşünmeye başladım. yola kitlendim korkudan sağıma soluma bile bakamıyorum bişey görücem diye,yani arabanın camından rüzgar falan esse o da ses yapsa kapıyı açıp atlıyorum direk korkudan, o raddeye geldim. bi 5-10 dakika daha böyle ödüm kopa kopa gittim sonra farkettim ki, okey oynarken taş çalmıştım siyah 7 ve kırmızı 9. onları da yola çıkmadan cebimden çıkarıp torpidoya koymuştum,meğersem onlar cdlerin arasına kaçmış birbirine vuruyomuş. onları camdan fırlatınca ses mes kalmadı. ama nası bi rahatlama geldi anlatamam. bi siyah 7 ve kırmızı 9 uğruna ruhumu teslim ediyodum o yarım saat içinde. bu da böyle bir anımdır.
Çorbanın içinden çıkan sineğin verdiği gerilimdir.
acaba ölümü la, öldüyse bu şimdi çorbanın içine iç organlarını da bırakmıştır.. Amaan Allah' ım ellerim titriyor...
Sevgilimle yiyişirken birinin gelmesi durumudur. Tamam herkes yiyişiyorda yinede garip bir durum tam eli atmışınız dudağıda kapmışınız çat diye biri geliyor. O size bakıyor mal gibi siz ona bakıyorsunuz mal gibi.
bugün başıma geldi. kayseri erkilet havalimanında oturmuş uçak için çağrı yapılmasını bekliyordum. karşımdaki koltuğa da bir çift oturdu. elemanı gözüm görmedi de kız leyla ile mecnun dizisinin ilk sezonundaki leyla'ya aşırı benziyordu. gözleri renkliydi ama. neyse istemsizce dönüp dönüp baktım. bir ara adamın bana baktığını farkettim. kafamı ne kadar çevirsem de bakmıştım artık.
la ben o leyla'ya hasta mıydım ne! vay arkadaş, neyse...
23 nisan günü eğlence izlemeye gelen 2 çocuklu cahil bir annenin - anne demeye şahit ister - 4-5 yaşlarındaki küçücük kızına hızını artırarak tekmeler yağdırmasıyla dayanamayıp kadına iyi bir tekme geçirdiğim andır.
