Minnak minnak keseler yaptım çocuklara. içine rengarenk şekerler koydum. Yalnız bir sorun var buraya yeni taşındık pandemi oldu ve hiçbir komşuyla muhabbetimiz yok. Sanırım kapıyı da çalan olmayacak.
Temizlik yapmaktan her yerim ağrıyor olacak. Tutuk halimle oturup sarma sarıp, tatlı vs. Yapacağım. Kayınvalideme çıkıp misafirlerin gelmesini bekleyeceğim. Çocukların gözlerinden büyüklerin ellerinden öpeceğim bir de.
Ablamlar yanıma gelecek onlarla takılıp turlayacağız. Anne babamdan uzakta ilk defa bir bayram geçiriyorum. Değişik hissediyorum. Ama en azından ablam olacak o da bir şeydir.
sabah uyandığımda annemlere bir kahvaltıya giderim, sonra oradan babaanneme uğrarım, oradan da bir barda iki bira içer kaçarım malum karantina şartları evden çıkamıyoruz...
(sırasıyla: mutfak, babaannemin odası ve kendi odam,uyku)
-Artık eski o güzel bayramlar kalmadı gibi, kalsa bile kutayacağımız ne dede kaldı ne nene. Bir kaç hala, amca, teyze, dayı ve mezar ziyareti. Sonra eve çekilir herkes, nerde kaldı o güzel bayramlar be...
büyük ihtimal ile gene yalnız geçecek olmasından dolayı istanbul sokaklarında ayaklarımın yerine toynak çıkana kadar yürüyerek gezmektir. hee 5 yıldızlı güney veya ege sahillerinde geçecek tabi..
