Afedersin Saman balyası gibi yaşıyorsun. Baba olmak kolay olmamalı bu kadar. Ekmek alıp gelmekten ibaret olmamalı. Kararlarının diğer aile bireylerinin hayatlarını doğrudan etkilediğini, alt üst ettiğini göremeyecek kadar gamsızsın. Gurur iş beğenmemek değildir baba, gurur sorumlu olduğun kişileri kimseye muhtaç etmemektir. Herkesi suçlayınca aklanmıyorsun. Hayatındaki herkesin senin hakkını yemesi, seni dolandırması, sana kötülük etmesi ihtimali yok. Olsa bile ailen için hakkını yedirmemeliydin. Kim olursa olsun göğüs germeliydin. 50 yıllık hayatının yarısını sağlıklıyken, elin ayağın tutarken evde geçirmemeliydin. Bir iş kurmalıydın. Bir yerden başlamalıydın. Her gün başka bir bahaneyle, yalanla çocuklarını kandırmamalıydın. Evde senin dışında yaşayan 3 kişinin ruh sağlığın bozulmasında 1.dereceden sorumlusun. Yanlış kararlar vermelerinde, istemedikleri bölümlerde okuyup istemedikleri işleri yapmalarında suç pastasının büyük dilimi sana düşüyor.
Çocuk yetiştirme biçimin tam bir fiyaskoydu doğrusu. Nasılsın diye bir soru var baba. Hani senin hiç kullanmadığın. Karşındakinin ahvalini merak ettiğinde, onu düşündüğünü belli etmek istediğinde kullanıyor insanlar. Kızım, oğlum gibi sahiplenme kelimeleri var. Herkes için sıradan bu kelimeleri hayatında 1 kere bile kullanmadın nedense. Telefon diye bir icat var inanamazsın. Senden uzakta olanlara ulaşmayı, konuşmayı sağlıyor. insan büyüyor babacığım. Çocuk oluyor, genç oluyor, sonra yetişkin oluyor. Her bir evresinde arkasında duracağı, güveneceği bir babaya ihtiyaç duyuyor. Keşke 2 yaşında beni kahvehaneye götürüp gazoz ısmarlamayla sınırlı kalmasaydı babalığın. Keşke takip etseydin nerelerde kiminle ne yaptığını evladının. Keşke en azından manevi bir destek verseydin.
telefonda bağırarak konuşmana ayar oluyorum baba. yani öyle bir bağırıyorsun ki , karşındaki adam telefon açtığına pişman oluyor. yapma gözünü seveyim yahu. ayrıca şuan ne üniversitemden ne de şehir'den memnunum. bazen bavulu alıp geri dönesim geliyor.
Sanırım nefrette içerisinde itiraf edilemeyen sadist bir sevgi barındırıyor. Kıtalarca uzaktasın ama senden nefret ediyorum. Seni hatırladıkça senden defalarca nefret ediyorum.
babacığım, sizden asla kaçmadım sadece çevreden kaçtım ben.
Dayanamadım insanların iki yüzlülüğüne çoğu şeyi size anlatmadım üzülmeyin diye ama ben aslında çok yalnızdım orada.
Senden de destek alarak yuvadan uçtum önceden de gider miydim kalır mıydım bilmiyorum, bilirsin ben yaşamadan kesin yaparım diyen biri değilimdir.
Siz ne zamanki evimize dönme kararı alırsınız ben de gelirim.
Oraya ait değiliz babacığım hiç bir zamanda olmayacağız.
Arada kalmış insanlarız biz baba, asla tam olarak bir yere bağlı kalamayan.
Evimi, eski huzurlu günlerimizi özledim baba.
Sakız kokan çocukluğumu özledim.
babam sen gerçekten adam gibi adamsın. yaş 30 lara doğru yaklaşmadan değerini bilmezdim bu kadar. seninle bazen kavga etsekse bilki ben seni çok seviyor ve çok değer veriyorum. senin gibi bir adam dünyada bulunmaz. bazen evliya felan olduğunu düşünmüyor değilim.
Çocukluğundan beri "senden bi bok olmaz. Adam mısın sen?" dediğin çocuğun tam da dediğin gibi bi bok olamadı, adam olamadı. Yaptığı her şeyi başına kaktığın o çocuk şimdi kocaman oldu; ama adam olamadı. Karmaşa içinde geçirdiği onca yılı seni dinlemekle ve dediklerinden çıkmamakla geçti. Müzikle ilgilendi kızdın, fotoğrafa merak saldı dalga geçtin, askere gitti-geldi binbir badire atlattı ölümlerden döndü orada (ve sen bunların hiç birini bilmezsin), askerlik bitti üniversiteyi kazandı yine yaranamadı bu çocuk sana. Elinde bir mesleğin yok dedin bu sefer. Bu yüzden hem çalıştı eve baktı, hem de okudu. Senin gibi düşünmediğim için özür dilerim baba. Ailede herkes yaptıklarıma ve attığım adımlarıma karşıyken zaten bir bok olmazdı benden. Kendi başıma bir yerlere gelmek için çabaladım hep. Başardım da sayılır. Hatta farkında mısın bilmiyorum; 15 yaşından beri para almadım senden. Çalıştım hep. Şimdi yaşım geldi 28'e; ama sen hala nefretle bakıyorsun her gün suratıma. Olsun. Elbet o da sona erer bir gün. Ama o zaman da ben olmam.
Sevgili babacım itiraf ediyorum çünkü itiraf etsemde bunu okumayacaksın. Babacım hani sen sınav soruları hazırlıyordun ya, işte onları ben çaldım niye mi çünkü bütün okula satıp çok para kazanma peşindeydim ve satıp kazanmıştım sende bütün okul iyi not almış diye seviniyordun. Babacım özür dilerim ama bunu yapma sebebim çok başka o paralarla telefon almak istedim çünkü sen almayacağım demiştin, ders notlarım kötü diye ve okulda yaramazlık yapıyorum diye keşke öyle yapmasaydın da baba bende çalmasaydım.
4 senelik üniversite hayatım boyunca ,ki ikinci öğretim okuyup her dönem 500tlden fazla harç parası yatırdım, bir kere bile sen de harcını ne yaptın nasıl yatırdın diye sormadın. bir kere bir ihtiyacın var mı diye sormadın. ama babamsın bu yaşıma kadar sana hiç saygısızlık etmedim bundan sonra da etmem. ölümlü dünya sonuçta ne zaman başımıza ne geleceğini bilemeyiz. dünyaya gelmeme sebep olman bile sana saygı duymam için yeterli.
seni hiçbir zaman sevmedim, hiçbir zaman baba olarak görmedim, HiÇBiR ZAMAN BANA LAiK OLDUĞUNU DÜŞÜNMEDiM
KEŞKE HAYATIMDA HiÇ OLMASAYDIN , BU KADAR KADAR KARAKTERSiZ OLMAYI NASIL BAŞARABiLDiN MERAK EDiYORUM.UMARIM HAYATIMDAN BiR AN ÖNCE ÇEKiP GiDERSiN VE BiR DAHA YÜZÜNÜ GÖRMEM!
Neler kadar saklasanda Ağladığını hissettiğim zaman, o gün o akşam, mutfakta kaptığım çakmakla sigara yakıp, parmaklarımın üst kısmına basmaya başladım, sırf başka bir şey düşünmek için, bir babanın ağladığını görmek kadar, insana başka bişey koyamaz, onu düşünmek çok acı bir şeymiş, zaten o gün sigaraya başladım, baba.
