Çok sıcak ve çok soğuk yerlerde yaşayamam. Hadi soğuk çaresi var da izmir , aydın gibi yerlerde yaşayamam çatlarım. Bir de doğuda yaşamak istemem. Yine de hayat bu belli olmaz.
adana
adıyaman
afyon
ağrı
amasya
ankara
antalya
artvin
aydın
balıkesir
bilecik
bingöl
bitlis
bolu
burdur
bursa
çanakkale
çankırı
çorum
denizli
diyarbakır
edirne
elazığ
erzincan
erzurum
eskişehir
gaziantep
giresun
gümüşhane
hakkari
hatay
ısparta
içel (mersin)
istanbul
izmir
kars
kastamonu
kayseri
kırklareli
kırşehir
kocaeli
konya
kütahya
malatya
manisa
k.maraş
mardin
muğla
muş
nevşehir
niğde
ordu
rize
sakarya
samsun
siirt
sinop
sivas
tekirdağ
tokat
trabzon
tunceli
şanlıurfa
uşak
van
yozgat
zonguldak
aksaray
bayburt
karaman
kırıkkale
batman
şırnak
bartın
ardahan
ığdır
yalova
karabük
kilis
osmaniye.
Yaklaşık 10 yıldır doğuda bir büyükşehirde oturuyorum. Vazife icabı her yerini gezdim. Hatta bazı şehirlerinde 3 aya varan sürelerde ikamet ettim. Doğuda belki bazı imkanlar olmayabilir ancak doğu insanı merttir, yardımseverdir, sıcakkanlı, samimi ve dürüsttür.
Doğuda bir apartmanda pişen yemek bütün dairelere ikram edilir. Aşure günü bir tencere aşure 40 kapıya dağıtılmazsa aşure yaptık denmez, aradığınız şey bir esnafta yoksa benim ismimi ver falanca yere git denir. Doğuda üzerinizde nakit yoksa da hiç tanımadığınız esnaftan alışveriş yapabilirsiniz. insanların sözü senettir. izzet ikram had safhadadır. Konuk ağırlama neredeyse bir onur meselesidir.
Evet dediğim gibi 10 yıldır doğudayım, Muş, Van, Bingöl, Diyarbakır, Tunceli, şırnak, batman, bitlis, Siirt ayak basmadığım yer kalmadı. Diyarbakır’da hiç tanımadığım insanlar misafir etme yarışına girdiler, neredeyse bizim yüzümüzden birbirleriyle kavga edeceklerdi, Van’da elde avuçta birşeysi olmayan insanlar bizi ağırlama yarışına girdiler, utancımdan sofradan aç kalktım, o güzel insanlar acaba birşeyi mi beğenmedim diye üzüldüler. Bitlis’de Zaten damdan dama çay ikram etmek gelenek olmuş, Şırnak’ta insanlar evlerini açtılar, lazım olur diye arabalarını verdiler yetmedi mihmandar iki tane korucu geldi bir hafta bizimle yattı bizimle kalktılar. Bingöl’de bir muhtar uğurlarken bir kavanoz bal bir teneke kavurma verdi. imkanı yok parasını veremedik. Evin çocuğunun cebine tıkıştırdık. Yarım saat sonra farkedince aradı. Bi dünya kızdı bağırdı ben babamdan öyle azar yemedim. Tunceli’de bir parkta tost yedik adama para veremedik. Onun yerine mahallenin çocuklarına abur cubur dağıttık.
