mutsuz olan insanın, seni mutlu görmek istememesi.
Anlam veremiyorum arkadaş, hemen hemen 9 yıldır insanları az çok tanıyorum. Mutsuz görünen biri oluyor, yanına gidip espriler şakalar yapıyosun, sanki o hep aynı anı kovalıyorlarmış gibi somurtuyorlar. Lan dingil, gelmişiz yanına iki laf edelim diye...
Sebep? Sevgilisinden ayrılmış. E hepiniz böylesiniz. Neden biraz daha hafif yaşamaya çalışmıyorsunuz? Sayko musunuz siz?
Yaşadığı karamsar dünyaya çekmeye çalışanlar var bir de... Sorma gitsin.
Erkekler bir kadının kalbi varken, ona verebileceği dünyalar kadar sevgi varken, gülümsemesi ve sıcaklığı varken neden vücudunun, bekaretinin, güzelliğinin peşindeler?
insanların özürlü gibi soru sormaları. harbiden özürlüymüş gibi saçma sorular soruyorlar lan. bazen diyorum cidden bi sıkıntıları var onları da öyle kabul etmek lazım ama nasıl yazar olmuşlar burada hayret. belki de pek hayret edilesi bi durum da değil, önüne geleni yazar yapınca modlar demek ki.
zamanı algılama şeklimiz tam olarak ne? örneğin hiç alakasız bir anda, 10 yıl önce yaşadığınız bir anı hatırlayıp, o anın gerçekten yaşanıp yaşanmadığını özümseyememek nasıl olabiliyor?
hayat bir simülasyon olabilir mi ?
birgün öleceğimizi bile bile nasıl yaşıyoruz?
sevdiklerimizi birer birer kaybedeceğimiz bir dünyada, nasıl planlar yapabiliyoruz, kariyer hedefleri peşinde koşuyoruz?
nasıl varoluyoruz?
neredeyse tüm canlılar nasıl oluyor da önce ben diyor, kendimizi herşeyden önemli görmemizi sağlayan şey nedir ?
Biri icin kendini veda edersin, sadece onubla olabilmek icin kendinden bile vazgecersin, hayatini, okulu herseyini bi kenara itersin kisacasi sadece onun icin cabalarsin ama o gider. Bu nasil bi vefasizliktir? Bunu nasil anlayabiliriz ki.
Sadece insanlığın değil tüm türlerin/ canlıların amacı, neslini sürdürmektir. Sikişip sokuşmanın temelinde yatan budur. O yüzden insanlarla mesela karıncalar arasında bir fark yok.
Anlayamadığım şeyse osmanlıspor denen hanzolar nasıl süper lige çıktılar, kimin parasıyla o kadro oluşturuldu?
asırlardır var olan şeyler nasıl bir anda yok olabiliyor sözlük? sanki orada hiç yokmuşçasına tarihin derinliklerine karışan maddeler, maddiler, maneviler, erenler, evliyalar. Yarın öbür gün bok yoluna gidersek hiç şaşırmam.
1-Entry girdiğim başlığın kısırlaşması. Belki de ben abartıyorum ama bir başlığa ben yazdığım zaman bir daha kimse yazmıyor o başlığa, lan ben hastalıklı değilim ya cidden. Yazabilirsiniz yani. Yoksa uğursuz muyum lan?
2-kızların arkadaşlarına attığı tripler. Bunu bir kız olarak söylüyorum, arkadaşına trip atan kızları anlayamıyorum ya. Yani bağır çağır küfret ama trip nedir ki? Sevgilin mi o senin? Yoo, kendine gel arkadaşım.
3-ne zaman ders çalışmaya otursam vücudumun gösterdiği fonksiyonlar. Yani bu kadar olur sözlük, oturduğum an tuvaletim geliyor, susuyorum, ellerim, dudaklarım kuruyor, uykum geliyor vs. Ölüyorum kısaca. Niye lan niye, niye bu kadar tembelsin koduğumun vücudu?
daha anlayamadığım çok şey var da yüzeysel konulara değinmek istedim. Siyasi, dini, ahlaki açıdan incelersem işin içinden çıkamam çünkü.
