olursem gozum acik gitmez dedigim hayattaki buyuk mutlulugum. ne kadar yapsak az olsa da kiradan kurtulduklari ve halen oturduklarin evin yari parasi, evden ayrilirken babama biraktigim arabam, annemi umreye gonderebilmem (kardesimle beraber) babamin hesabina arada yapabildigim surpriz ucyuz besyuzluk transferler, arti memlekette kendime diye aldm diye gosterdigim ama aslinda onlar basi dik kimseye sormadan gidebilsinler aldigim minik ev.
hic bir sey yapamiyorsaniz yaptiklari ise yardimci olun, goreceksiniz ki hayatta bundan karli ticaret bundan tatli yatirim yok. verirken korkmayin fazlasi ile geri geliyor. bir de bunlari evlenmeden yaptiniz yaptiniz evlendikten sonra cok iyi bir ese denk gelmedi iseniz isiniz zor.
edit
kimsenin bilmesinin gerekmediği yardımlardır.
yazarların verdiği sadakalar, okuttukları çocuk sayısı, yaptıkları kan bağışları ve niceleri gibi. zaten ana babanıza yaptığınız yardımın çetelesini mi tutuyorsunuz?
