yazarların -güven problemi olur, işleyişten olur, yoğunluktan olur, kırtasiyeden olur ben işin orasında değilim- bir gün işlerinin düşmesi endişesinin kaynağı olan devlet kurumlarıdır.
temsil misal, ben denizcilik müsteşarlığına işimin düşmesini istemiyorum. çok teknik konular olduğu için bir evrağı en az 21 dakikada falan hazırlayabilirim ve tüm işi bitirmem 4 yahut 4 buçuk günümü alır.
hastanelerdir efenim. devlet hastanesine gitsen ayrı çile özeline gitsen ayrı kazık. boşuna dememişler her işin başı sağlık diye. allah kimseyi ne hastanelere ne de doktorlara düşürmesin. Atatürk beni türk doktorlarına emanet edin demiştir ama günümüz türk doktorlarına bırakın kendimi dişimi bile emanet edemem. yanlış iğne mi dersiniz yoksa yanlış tedavi sonucu felç kalma ihtimali mi dersiniz hepsi içinde hastanelerin.
mahkemeler.
Daha babasını tanımam. Bir girdin mi sürünüp durursun. %100 haklı bir davanın davacısı olsan bile, kararın senin lehine olmaması ihtimali bile adamı çılgına çevirir. Hem de yıllarca.
