toprakla uğraşmak çok iyi geliyor. özellikle nane, reyhan, fesleğen, kekik gibi kokusu mis, sofraya konabilen şeyleri yetiştirmeyi seviyorum. çünkü mutfağı seviyorum. yazın başında ektiğim bolca tükettiğim reyhanlarımı topladım. kurutup baharatlığa koyacağım. fesleğenlerimi de buzluğa atma vakti geldi. minik saksısına sığmayan limonumu da daha büyüğüne geçireceğim. bunları planlarken bile mutlu oluyorum.
seneye bunlara eklenecek şeyler olsa da şu zamanda rahatlatan şeyleri yazmak gerekicek. aslında biraz bakınca ve düşününce bunların da yeterince fazla olduğunu görebiliyorum.
kitap okumak, müzik dinlemek ve müzik dinlerken hafiften müziğe eşlik etmek yada düşünmek, işemek denmiş evet bazı anlarda o da baya rahatlatıyor, düşünceler zihni sarmışken bir şeyler mırıldanmak, yazılar ve şiirler yazmak insan hislerini yazınca biraz olsun rahatlatıyor.
bu ne be herkes cok duygusal, pek romantik, acaip cool.. kimse işemek dememis.. oysa ki eve kendini son anda zar zor attiktan sonra kosa kosa tuvalete gitmek ve o ilk işeme ani yok mu.. enfes bi zevk.. boyle bi rahatlama cok seyrek yasanir.
