tam böyle en karizma halinle sokakta yürüyosun kızları kesiyosun falan. onlar da sana bakıyo. eve geliyosun aynanın karşısına geçiyosun. bi bakıyosun ya pantolon yırtık ya da omzuna kuş sıçmış.
yarım saat öncesine kadar normal olan ben, canfezanın sarmaşık ve tuz adlı şarkısıyla yine karamsar moda geçmiştir. yine senden kendinden nefret edenir ahatlamıştır. aslında unuttum diyerek kendiini avutan ve kalbinden çıkarmayı başaramamış olan ben, bugüne kadar mutluyum ayağına yattığımdan ötürü kendime has hiçbir zaman mutluluğum olmamıştır.
sarah ile cok ama cok koptuk.
suskunum.
sanirim kayip gidiyor ellerimden.
hic bir sey yapamiyorum veya yapmiyorum. dondum galiba.
bilmiyorum ne yapayim.
kendimi diger hayatimda vermek istiyorum. onu dusunmek istemiyorum.
ama cocuklugumun ve gencligimin buyuk bir parcasi o.
ne olacak boyle bilmiyorum.
o soylediklerinde halkliydi...
ben ve sarah cok ayri yollara gittik...cok..
su kisacik sure icerisinde.
