herhangi birinin yanımda yüksek sesle konuşması, genel olarak tansiyon yükselmesi.
hemen iki tarafı da birbirinden korumaya çalışıp "ay yok heheh annenize niye küfretsin canım heheh" ya da "yok ya haklısınız tabii yani burda olan insanlar hariç herkes şerefsiz zaten" tarzında cümleler kullanmak zorunda hissediyorum. çoğunlukla işe yarıyor ama o sırada bulduğum herhangi büyükçe bir deliğe girip derin nefesler alıp "şşşş kızım sakin ol kızım tamam lavandula şşşş geçti annem tamam" diye cümleler kurmamak için kendimi zor tutuyorum.
Okul iş veyahut herhangi bir şey için evden ayrılmaya sayılı günler kala böyle gitmek istemezsin için daralır keşke dönüş vakti gelmese dersin ya işte o his bende dönüşüme yaklaşık 40 gün kala başladı. Ders yok sınav yok tatildeyim ailemleyim daha 40 günüm var ama ben böyle hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum.
