öncelikle tabii ki org, neden dersen tamamen duygusal, büyük ihtimalle kolektif bilinçdışımla ilgili bir durum bilincime dair hiçbir açıklaması yok. Nedensiz seviyorum keratayı. Sadece o olduğu için. Halbuki onun yerine pianonun içimi ferahlatması gerekiyordu.
ikinci olarak çello, aslında zannediyorum ki kemanla eşit seviyorum bu keratayı da ama hani göreceli olarak daha az popülerya bende de bir elit görünmeye çalışma huyu var, o yüzden bu sefer kişisel bilinç dışımdan gelen bir istekle bunu sevdiğimi söylüyorum.
Pianoyu da severim bu açıdan çünkü diğer enstrümanlardan farklı olarak sesleri daha net olarak alabildiğinden kendi kafanda daha matematiksel bir müzik kurgusu oluşturmana yardım ediyor. Yani bu biraz da çıkar ilişkisine dayalı sevgi, direk bir sevgi değil.
-piyano: çok sevdiğim ve sabahlara kadar sıkılmadan dinleyebileceğim bir müzik aleti. her türlü müzikte kendine yer bulabiliyor, ama özellikle rock n roll soundu enfes. buyrun hemen aşağıda.
-mızıka: sesi ve verdiği duygu aşırı şekilde hoşuma gidiyor.
-yan flüt: çocukluğumdan beri bi sempati duyuyorum bu alete. sesi çok hoş geliyor.
-elektro gitar: gibson les paul olursa tadından yenmez.
-bass: fender p bass clean tonda çok hoşuma gitse de, benim listemde zirveyi rickenbacker kapıyor. hele lemmy'nin o efsane soundu ruhumu söküyor resmen. buyrun dinleyin.
