Cok uykumun olması, buna ragmen sözlükte takılmaya devam etmem ve surda agiz tadiyla okunacak, okurken keyif alınacak dogru duzgun entry bulma konusunda yasadigim zorluklar. Kimi hayatında yaptıgı yada yaşadığı saçmalıkları anlatmış kimiyse aklına gelen sacma sapan fikirleri kit aklıyla başlığa taşımış. Gelip ilk entryde yazdigini savun desen nerde kendisinde o kapasite? Son olarak birde agir troller var. Insanda azıcık kişilik olur be trolcuk ama azıcık. Simdi bu uc kategorideki entryleri çıkarınca ne kalıyor bir düşünelim. Sözlüğe yakışır nitelikteki entry ve konu başlıkları ne kadar az degil mı? Gercek yazarlık bu degil!
Önemsediğim bir konu hakkında, kendimi, değer verdiğim kişiye inandiramamaktir. Ne kadar çabalasam da... Ictenlikle bir açıklamada bulunmak da pek bir işe yaramıyor kimi zaman.
Elinin altında her türlü bilgiye ulaşma imkanı olduğu halde bu kadar cahil kalmayı başaran insanlara onların yetiştireceği nesillere üzülüyorum.
Adam senin için canını vermiş sen hala işin dalgasındasın. Keşke afrikada sömürülen halkların yaşadıklarına maruz kalsaydınız da gerçek dünyayı anlayabilseydiniz. Burada goy goy yapabilmenizi bile bu ülke işgal edilip sömürge olmasın diye canını verenlere borclusunuz.
Baş ağrısı ve mutluluğu hissedememek. Sürekli insanlara kötü davranmam gerektiğini düşünüyorum. Bu duruma nasıl düştüm yaşadığımı hissetmek istiyorum artık.
manevi abimin yaklaşık 20 dakika önce araması ve şu konuşmayı yapmamız.
-kardeşim...
+alo, efendim abi
-napıyorsun canım
+ağlıyormusun abi?
-...kardeşim Allah'ın yazdığı kader de mi benim suçum?
+o ne demek abi dur bi anlat.
-x'in(sevgilisi) annesi benim telefonumu bulmuş az önce aradı. ''senin annen ölmüş sen aile nedir bilmezsin. benim kızıma layık değilsin bir daha görmeyeceğim seni onun yanında'' dedi. annem öldüyse bu da mı benim suçum kardeşim? daha hiç oturup konuşmadık bile, annem yok diye kötü biri mi olmak zorundayım? (her cümlenin sonunda hüngür hüngür ağlıyor)
gecenin bu vaktinde ona bunu yaşatan, onu ağlatan ve bu gece uyutmayacak olanların uzun süre yüzü gülmesin. önyargınız da, pis fikirleriniz de, kendi canınızdan olanı ulaşılmaz görmeniz de kahrolsun.
bu başlığı görünce " ulan neden mutsuzum " diye düşündüm. bi cevap veremedim. mutsuz değilim aslında. mutlu olmadığım için yapıcak başka bişey kalmamış gibi yüzümü asıyorum.
