bazen bi şeyleri bilmek acı verir insana aşamaz sindiremez. birinin geçmişi canınızı yakabilir geçmiş olmasına rağmen. yine de üzülüceğini bile bile öğrenmek ister insan. halbuki niye üzülüyorsun ki ? onu o yapan geçmişi değil mi zaten bi şeyler öğrendikçe üzülüp yıkılmak niye. hani korku filmlerinde salak gibi sesin geldiği yere yönelen insanlar vardır ya heh onun gibi üzülüceğinizi bile bile sormaya öğrenmeye devam edersiniz çok saçma.
suna dumankayanın güzellik ve diyet üzerine bunca akıl verip, kendisinin hala bir afet olmaması.. madem işe yarıyor onda neden etkili olmamış, çok saçma..
Rihanna nın bu kadar esmer ve bu kadar kötü burunlu iken bu kadar güzel olması.
Uyku bozukluğumun olduğunu söylediğim insanların çok çay içiyorsun ondan deyip bir de üzerine yatınca gelir bir dene demesi.
Kızların ağzını büzüp poz vermesi.
Ahiret inancı olmayan insanların bu bozuk düzeni sindirip yaşayabilmesi, intihar falan etmemesi.
Sağ üst köşedeki dünya simgesinde hala yanan bildirim. Hayır simgenin üzerine de tıkladım ancak kaybolmadı ve işin kötüsü ne için bildirim gelmiş onu da göremiyorum.
(bkz: el atın gençler)
Facebook gibi samimiyetsiz bir ortamda felsefe yapmaktır efendim... saçmadır sen popüler olmak için felsefe yaparsan neyliyelim senin felsefeni..
ayrıca mahalle ortamı saçmalığı... Mahalle samimidir sıcaktır güzeldir ama insanlar birbiriyle uğraşında sıkıyor mesela tabi saygı çerçevesini aşıp özel hayatlarına girdiği zaman.. elalemin namusuna laf etmek veya eve gelen kıza pis pis bakmak gibi..
böbürlenmek. nerede böbürlenen bir insan görsem kendisiyle olan bütün ilişkileri ya keserim ya da askıya alırım. çünkü böbürlenmek aptallığın 1 numaralı belirtisidir. böbürlenen insandan sizi ciddiye almasını beklemeyin çünkü sizi ciddiye almaz hep yukarıdan bakar böyle insanlar. aslında bir yandan da iyi birşey, kolay etiketliyebiliyorsun birini öyle uzun uzadıya karakter analizi yapmana gerek kalmıyor. sonuçta böbürlenmek gibi muhteşem bir açık bırakmış salak. ha birde böyle salakları göt etmek ve göt oluşlarını izlemek ayrı bir zevkli oluyor.
Atatürk vs rte diye bir başlık açılmış olması.
Tabiki Rte ye de saygım sonsuz ama Atatürk bir ülkeyi yoktan var etmiştir. Böyle bir vs olmasi çok saçma.
Bir insanı seversin hem de çok deli gibi belki ama ailesini karşısına aldığı zaman işler değişir hiç kimse ve ya hiçbir şey ailenden önemli olmamalı eğer önemliyse kaybeden sen olursun. bi insanın ailesini karşısına alması çok saçma geliyor bana.
insanların birbirini beğenmemeye başlaması. 'onlar bize kezban diyo biz de onlara kâmil diyelim' sözünün slogan haline gelmesi, kızların bıyıklarının her erkeğe batması, erkeklerin kıro, apaçi, abazan gibi bilumum güzellemelerle(!) tanımlanması şahsıma ziyadesiyle saçma gelmektedir.
birbirimizi kusuruyla kabul etmemenin sonucunda tahammülsüzlüklerin artması, ilişkilerin bitmesi, misafirliklere gitmenin azalması olağan değil midir zaten?
neden sözlükler 90'larda yaşayan efsane nesil, 80'lerin unutulmaz güzellikleri, çocuklukta sevilen şeyler başlıklarıyla dolu? çünkü herkes değerleri özlüyor.
işlerden ziyade kişiler konuşuluyorsa o topluluk boştur benim gözümde. bunu biler bunu söylerim.
