evde top oynuyorum. peder bey karşı kanepeden tv izliyor. çok öyle konuşan bir adamda değildir. neyse bizim eskimo topa bir vuruyor sabri gibi hoooop top karşı kanepeyi aşıp duvarla arada sıkışıyor. tabi kanepeyi çekmeye üşendiğim için tek ayağımı arkaya sarkıtıyorum topu itekleyerek çıkartmak için. ayak yetişmedikçe de başlıyorum kanepenin sırtlık bölümünde sekmeye çükümün üstünde.
işte o anda babamdan beklenmedik özlü söz geliyor.
- aferim oğlum zıpla zıpla öyle ez iyice. yarın öbürgün de çocuğum olsun diye zıplarsın.
-sen oku. okulunu bitir. yıllar da sürse ben seni okuturum.
-ne kendini ne de bizi utandıracak bir şeyler yapma.
-bir başkasına asla zarar verme.
-ne kendine ne de arabana güven. trafik tehlikelidir. her zaman dikkatli ol.
-asla kendini bozma. sana çok güveniyorum.
oku olm baban gibi eşşek olma. benim durumum yoktu okumadım tek ayakkabım vardı bir gün sola ayağıma giyiyordum birgün sağa ayağıma giyiyordum...." diye 2 saate yakın sürer.
