Uyanıyorum ve hayatın anlamını sorguluyorum , derin düşüncelere dalıp kalk la kalk okul var diyorum kendime gece ise bu olay tekrarlanıyor repliğin kalk kısmı yat la yat olarak değişiyor.. Muhtemelen ölene kadar da böyle olacak .
zorla uykudan uyanıyorum. ardından telefonumdan gündemi kontrol ediyor ve yataktan çıkıp yüzümü yıkıyorum. okulum var ise okula gidiyor, yok ise evde oturuyorum.
işverenim ile sabah güreşimizi yapıyorum. ben daha güçlü kuvvetli genç ve yaptığımız iş için daha bilgili olsam da sonunda mutlaka kündeye gelen ben oluyorum elbette. tosun paşa da nasıl suphi şabana yeniliyordu aynı hesap maaş alan maaş vereni nasıl kündeye getirsin..
ulen kapitalizm sırtımızı yerden kaldırmıyorsun ya yapacak bir şey yok *
