özünde birine yaranma ve ''bak oğlum o gün seni nası savundum ama hadi şimdide sen beni savun yalnız bırakma'' endişesi yatan gruplaşmadır. bir şekilde zirvede ya da msn'de tanışılır, muhabbet ilerler ve artık dünya görüşleriniz uymasa da, muhabbetiniz uymasa da o yazarı kollamaya başlar yazar kişisi.
arkadaşı ayarın hasını yemiştir yaptığı salaklık yüzünden ama sırf muhabbeti olduğu için tutar öbür yazara artizlik patinaj gösterileri, ayar vermeye kalkmalar filan. hacım ne gerek var bunlara, sen kendi çizginde yürümene bak ahbaplığın yine devam etsin. sonra gruplaşa gruplaşa ne oluyor, kimseye bir şey denmez hale geliyor.
bi kere bu felsefeyi kuran kişi belli, ajdar ne demiş ''grup olalım grup'' daha fazla söze gerek var mıdır?
