Bir sürü kişiyi arayıp içimi boşaltırdım, arkadaşlarımın yapılması gereken yapılamayanları yapardım.
Sonra da annemle babamla kardeşimle vedalaşıp uyurdum.
herkese aslında içimde olan düşünceleri söylerdim helallik isterdim ağlardım sevdiğime onu sevdiğimi ancak söyleyemediğimi söylerdim onu öperdim yapmak istediklerimi yapardım falan filan...
hayatımın bu anına kadar nasıl yaşadıysam aynı şekilde yaşarım. ama tabi 15 dakika falan şimdi bir geri sayım olunca illaki bir korku olacaktır yani. kaçınılmaz bir şey.
Pişmanlık duyardım düşünürdüm gerçekten yalan dünyadaymışız hiç ölmeyecek gibi geliyor insana bir Allahın var olduğuna inanıyorum ölümden sonrasına da inanıyorum neden korkucam ama pişmanlık duyardım sadece Allaha daha iyi bir kul olamadığım namaz kılmadığım için ve öylece ölümümü beklerdim.
helallik alırdım sanırım genel anlamda herkesle konuşmaya çalışırdım ki yeterli olmaz arkamdan şuna şunları deyin düşüncelerimi falan sanırım böyle geçerdi he bir de iki rekat namaz kılmaya çalışırdım secdede gitmek isterdim ama zor ya 15 dakika yeterli gelemez hiçbir şeye.
