Gece yatağa yatıp kulaklığını takarsın. Uzun bir gün geçirmişsindir ve bir gün daha onunla tek kelime etmeden geçmiştir. Eskileri hatırlatacak bir müzik açarsın, son zamanlarda telefonunun tek işlevi budur çünkü ne arayan vardır ne de mesaj atan... Müziğini dinlersin ve düşünürsün dipsiz yalnızlığını.
yalniz hissettigimde arkadaslarimin oldugu bir grup var oraya girip sohbet muhabbet ediyorum, en azindan unutmami sagliyor ve kafami dagitiyor. gelmek isteyene link atabilirim
müzik dinleyemiyorum bu hastalığa müzik iyi gelmiyor, ailem uzakta, sevdiğim kadın beni sevmiyor ve asla sevmeyecek. işte hal böyleyken yaşamak acı çekmektir.
