kahpeliğe takıntım var.
intikam almak tarzım değil ama mutlaka bir ziyaret borcum oluyor.
daha olmadığı görülmedi, görülmeyecek.
hayatımda hiç kendimden daha zeki bir adamla tanışmadım.
zaten benden daha zeki olsa benle ne işi var?
dünyanın neresinde denk gelirsem geleyim, kahpelik yapana, adam satana, ağzı gözü oynayana mutlaka bir ziyaret yaparım.
he tabi bazı ziyaretler sesli olur, bazıları sessiz..
Kız kardeşime karışma gibi bir takıntım var. Çocuk iken aldığım öğüt ve tembihlerden kafayı yedim, aman kardeşine göz kulak ol! Kontrol et yanlış yapmasın! Gözün üzerinde olsun! kendi hayatımı siktir ettim sürekli onunla haşır neşir oluyorum. Kutsal görev üstlenmiş rahipler gibiyim, kendimi başka bir işe veremiyorum. O mutsuz olacak, hata yapacak diye ödüm kopuyor. Evet.
-konuştuğum insan yüzüme bakmıyorsa konuşmayı yarıda kesiyorum. tekrar yüzüme bakana kadar da konuşmuyorum. hatta direkt gözlerime bakmak durumunda. yoksa bağlantı kuramıyorum. anlatamıyor gibi oluyorum ya da o anlamıyor gibi.
