bizim okulun devamı olan liseydi.
bu yüzden çoğu kızları tanıyodum zaten.
müdür yardımcısı beni odasına aldı tanıştı benle sonra en yakın arkadaşımın adını verip hangi sınıfta onun sınıfına koyun beni dedim.
sonra gitti pislik mudur yardimcisi kadin beni onun olmadığı, odasinin direk yanında duran bi sınıfa aldı.
sonra da butun ortaokul arkadaslariyla bahcede toplanip "ııyy bu okula keske gelmeseydik nasil geçicek bu dort sene hapishane gibi lan"diyip çekirdek çitliyip okuldakileri izledik.
sınıflar da -2.kattaydı.
dershaneden, ortaokuldan, mahalleden kaç tane yaşıtım insan varsa ilk törende karşılaştığım gündür. yeni arkadaş hayalleriyle gittiğim okul mahalle kahvehanesine dönünce anladım orada yapamayacağımı.
sınıflara dağıldık. sınıfa girip kendini sınıf öğretmeni diye tanıtan sevimli bir kadın genel olarak bir söylev verdi. (ilerleyen günlerde kendisinin o kadar da sevimli olmadığını anlayacaktık.) daha sonra okulu gezdirme babında bizi dekorasyonuyla göz kamaştıran bir kantine götürdü. (ilerleyen yıllarda o kadar da güzel bir kantin olmadığını anlayacak, hatta öğle yemeğini okulun yakınlarındaki bir kebapçıda yemek için kaçış planları yapacaktık.) gün içerisinde yavaş yavaş sınıfla kaynaşmaya çalıştım ve hepsi iyi çocuklar gibi geldi bana. (ilerleyen günlerde bir kısmının o kadar da iyi olmadığını, hatta hiç iyi olmadığını anlayacaktım.) okul dağıldı ve eve döndüm.
annem sordu:
-okul nasıldı oğlum?
cevap verdim:
-okul iyiydi yeaa. sınıf arkadaşlarım da iyiye benziyor. hele bir kantin var, üfff.
Sınıfa ilk girdiğimde gördüğüm manzara ruj süren kızlardı. "Ben nereye düştüm" dedim. O yaşa göre ruj fazlaydı. Ilkokuldan çıkmışsın rujda neyin nesi? Ağlayarak bahçeye çıktım annem bırakmıştı okula "anne al beni bu oroslular sınıfından" demiştim. Ağlamam karşında annemin güldüğünü çok net hatırlıyorum
Hastaneye kaldırılıp ameliyata alındığım gündür. Bu ameliyat hayatımın yönünü değiştirdi bitirdi beni. Bundan dolayı beşiktaş nevzat demir altyapısından atılmıştım.
Eski okulunu özleyen bir liseli olarak ben ne yapıcam bu malların arasında düşünceleriyle başlanan ilk gün ve hayattaki en sevilen arkadaşlardan birini o mal sandığım insanların arasından bulduğum gündür.
16 sene önce sıcak bir eylül günü. Etiler Lisesi. Ergenlik had safhada ve sıra arkadaşım güzel ve rahat bir kız. O gün geÇmemişti, bitmemişti. 16 sene olmuş be; hey gidi günler...
babamla gittigim gun. lanet olsundur. okul etegini ayak bilegimde diktirmistik. formaysa iki beden buyuktu. babam lakosumu bile uzun kollu almisti sacimi arkadan toplamistim gittik iste siniflar falan okundu direk en arka cam kenarina oturdum cikardim tesbihi salladim. sonrasi allah kerim dort senem sac bas yolmakla tuvalette sekiz kisi sigara donmekle gecti.
bahçede her gelen birbirine sarılıyordu. ben de tabii telaşlanmıştım bi ben kimseyi tanımıyorum diye. meğer onlar üst sınıflarmış. (bkz: bu da böyle bir anımdır)
Yine hayatimin en boktan gunlerinden biriydi, 14yasimda kucucuk yerden sehire gelmisim yatili kaliyorum, geceden aglamisim gozlerim sis, etegimin boyu yerlerde nerdeyse hirka uc beden buyuk ustume mal mal tek basima bahcede bekliyorum.
Sonra siraya gectik siniftan bi kiza gunaydin merhaba dedim, sesim titriyo bi yandan.. Ne berbat gundu be allah belami verseydi de gitmeseydim oraya...
servise bindim midem bulanmış olacak ki poşete kustum. servis okulun bahçesinde indirdi bizi elimde kusmuk poşetiyle çöpe doğru yürüdüm bayağı kişi bana baktı sonra çöpe attım işte. bu da böyle bir anımdır.
hiç yabancılık çekmediydim, daha doğrusu yaklaşık 20 kişi yabancılık çektiğimiz için sıkıntı olmamıştı. kendi aramızda eğleşmiştik birinci sınıf çok iyi denk gelmişti nerdeyse hepsi sağlam arkadaşlarımdı.
Kötünün iyisiydi, her geçen gün ve sene boka sardı. işin kötüsü mezunum sınava hazırlanıyorum, 5 yıl okumuş gibi hissediyorum. Neyse öyle böyle bitmiştir. Hocalar ve biraz arkadaştan güzel anısı yok bende.
Sabah sabah annemin hadi okula git dırdırlarıyla eğitim öğretim sezonunun başladığını ve okula gitmem gerektiğini anladım kalktım okula gittim müdür denen bir yavşak vardı sen niye geç kaldın falan çeşitli hikayeler okuyordu ki bıçağı taktığım gibi aldım işkembesini, araya girmeye çalışan birkaç dallama falan oldu önce dedim olm siz kimsiniz amk 3 üde aynı anda abi biz matematikciyiz dediler bana öyle hep bir ağızdan cevap vermeyin lan! dedikten sonra üçünüde ayıkladım ibnelerin köşedeki nalburdan 300 ml tiner aldım iki fırt çektim sonra verdim ateşi amına koduklarımın binasına, benim ilk günüm okulun son günü oldu anlayacağınız.
Not:Kurgusal karakterin son kısımda anlamazsanız alayınızın amına korum demesi gerekiyor olay örgüsüne göre ama koymuyorum iyisiniz.
