"Bu sabah yine her sabah ki gibi sıkıldım istanbuldan..
Moralim bozuk, cereyan kesik, hele bir de sen yoksun ya, çok yazık !" Gelir aklıma her seferinde..
--alıntı--
Şimdi anlat bakalım zavallı, bu ilahi hayali anlatabilmek için kifayetsiz sözcüklerinle günaha gir! istanbul u anlatmaya kim cüret edebilir ki?
--alıntı--
istanbul bilinmeyen bir şehirdir, insanın kalabalıkta yok oluşudur.istanbul süslü hayallerin şehridir ama çok renkli hayaller değil biraz mistik biraz canlı ama insanı umutlandıran ve adıyla heyecan veren bir şehirdir ama sonunda genellikle hayal kırıklığı ve hüznün mutlaka belli bir kesit yaşandığı düzensizliğin düzen olduğu şehirdir.
bir semtinde, dolarlık kadınlarla yatan zengin züppeler vardır.
bir semtinde, öldürülen, gasp edilen, dolandırılan birileri vardır.
bir semtinde, yoksulluk içinde, aç bekleyen insanlar vardır.
bir semtinde ise, sen varsın şükrü saraçoğlu.
çilesi bol, sevdalısı çok.
ne kopabiliyor insan ne de sevebiliyor.bazen kabus bazen de tatlı bir düş.
istanbul benim için; cennet ülkemi anlatan kitabın önsözü gibidir.
