Ilkokul birinci sinifta sira arkadasim vardi adi tugce. Allah belasini versin. Cocukluk travmam. Ruh hastasi silgimi parcaliyordu. Koluma kalem batiriyordu. Bende o zamanlar cirkef degilim tabi ole. Aglaya aglaya eve gelirdim her gun. Baktik olmuyor toptan okulu degistirdim. Dusunun artik ole bir manyakti.
Bir de en yakin arkadasim vardi ahmet diye. Onun beslenmesini de ben yerdim. Annesi de sevinirdi ahmet yemis diye garibim.
Bir kere de bugra vardi cocukluk arkadasim. Simdi yuzune bakilmaz. Kucukken o kadar tatli olan insan buyuyunce nasil o kadar cirkinlesmis anlayamadim. Ben bu cocuga hayran hayran bakardim. Elif vardi hani her sinifta olan annesi her gun saclarini sacma sacma yapan cikislarda almaya gelen kizlar vardir ya. Heh onlardan. Kucuk pelinsu. Anomalisa bugrayi seviyormus demisti. Kizin sacindan tutup sinifta dort dondurmustum. Tamam bende normal degilmisim.
sene 2002, ilkokul 3. sınıftaydım. sınıf başkanı kız, olur olmadık her bir şey söyleyeni tahtaya yazıyordu, konuşanlar diye. bende mahsus sordum sınıfta herkesin içinde, su içmekte yasak mı diye, beni tahtaya yazdı sırf bu yüzden. bende, ya biz deprem zedemiyiz, su bile içemiyoruz diye bağırdım mahsus yine. o zaman sınıfta en hoşlandığım ve güzel kız olan aslı, bu sözüme katıla katıla gülmüştü. hoşuma gitti tabii bu durum. sonrasında konuşanlar listesinde olup, öğretmenden avucuma cetvel yemek bile koymamıştı.swh. sonrası ise tam facia. veliler yani annelerimiz bizi son derste almaya geldiğinde, dersin son beş dakikası sınıfa girmişlerdi. aslı ise anneme, oğlunuz bizi çok güldürdü, büyüyünce stand upçı olsun diye yine güldü. ben yine sevinmiştim ama, kız resmen beni gülmek için görüyordu. gerçi çocukluk işte ne görecekte. bana hep gülüyordu niyeyse sadece. ertesi sene başka bir okula nakil olarak gitmişti zaten. geriye kalan bana bu yarım hikaye oldu.
ilkokul 4 yada 5.sınıftı galiba.. Şerefsiz bir müzik öğretmeni vardı.( bakmayın şerefsiz dediğime, kolay kolay hiç bir öğretmenime şerefsiz demem, hepsine saygım sonsuz) Ondan yediğim tokadı hiç unutamam.
Her aklıma geldiğinde yaşadığım acıyı anlatabilmem mümkün değil.
ilk defa bizim dersimize giriyordu. Ya da ben adamı ilk defa görüyordum okulda.
Tahtada nota yazıyordu. Eliyle de yazdığı notaların hareketlerini yapıyordu.işte elini kaldırınca şuymuş indirince buymuş gibilerinden.
Arkadaki arkadaşta sırayla uğraşıyor, itip duruyor, sıkıştırıyordu; döndüm arkamı yapma dedim, sıramı düzelttim. Başımı kaldırdığım an öğretmenle göz göze geldim. Gel bakalım diyerek tahtaya çağırdı, gittim.
Yine eliyle notaların hareketlerini yaptı. Bu neydi diye sordu.
Bilmiyorum dedim.
Dediğim an bana öyle bi tokat attı ki ben hayatımda öyle bir tokat yemedim.
60 kişilik sınıfın önünde bide. Ağlamamak için kendimi nasıl sıkmıştım anlatamam..
Dinlemezsen bilmezsin tabi git otur diyerek itmişti bide.
Oturduğumda herkes bana bakıyordu. Ben de utancımdan kafamı sıraya gömüp ders boyu kaldıramadım.
Şimdi o adamı ( öğretmenim demiyorum bile ) görsem napardım acaba.. ''
bizim sınıfta Ahmet vardı. kafası sivriydi. sınıfta en kısa boylu ahmetti. ama hoca talebelerin boyunu ölçerken kafamızın en üst noktasına cetveli denk getirip ölçerdi. bu yüzden Ahmet benden hep 3-4 cm uzun çıkardı amk. bakış açısının ne demek olduğunu o zamanlar anlamıştım.
ilkokul 5. sınıf. beden eğitimi dersindeyiz. futbol oynuyoruz , kızlar ise ip atlamaca falan. her şey iyi gidiyordu. zilin çalmasına 8 dk falan kaldığını hocamız söyledi. neyse penaltı oldu falan topa bi gerildim sanırsın roberto carlos frikik kullanıyor. bir vurdum topa hacı top bir yana ayağımda ki spor ayakkabı bir yana. işin kötü tarafı spor ayakkabı ip atlayan kızların birinin kafasına denk geldi. dayak yedim ama kızdan ve hocadan değil. kızın bizimle aynı sınıftan olan iki abisinden. saygılar ilkokul.
1. Sınıfın ilk günü babam beni sınıfa bıraktı dedi ki oğul buralarda takıl hocana kulak ver zil çalıncada eve gel. Şayet kaçıncı zilden sonra gelmem gerektiğini teneffüs diye birşeyin olduğundan falan bahsetmedi 40 dk sonra zil çaldı zaten berbat bir ortam ilk dersten sonra koşa koşa eve geldim. Sen nasıl bir çocuksun diye geri gönderdi okula. Sanki suç bende.
ilk okul 1. Sınıf ilk hafta. Şu yeni yeni oturtulan okula adaptasyon süreci yani. Korkudan mıdır heyecandan mıdır bilmem her 10 dakkada bir tuvalet izni istemişim. Öğretmen de ilk üç sefer izin vermiş ama son sefer kaytarıyorum sanıp izin vermemiş. Ben de malum altıma işemişim.
