seversin de açılamassın ya. işte o andan şu ana kadar olan anlar bütünüdür ve uzamaktadır. tabiki açılmadım, kolaysa git sen açıl. açılma lan niye açılıyorsun? neyse benim kafa yine gitti. gerçi onu gördüğüm andan beri kayıp ama... ne uzattırdınız be kavaşeler. içim acıyor lan işte, her aklıma geldiğinde göğüsümde bir tıkanıklık, bak işte o an da baya bir kötü. yine oldu. nefes alamıyorum lan.
6 temmuz 2012.
Unutulsa da çok zaman geçse de kalıcı izler kaldı bende. Ölüm dışında daha da o kadar üzülmem sanırım. Hayal kırıklığının en yoğun olduğu gündü. Böyle elinden bir şey gelmiyor. Konuşsan anlaşılmıyosun, dışarı çıksan olmuyo kalsan olmuyo. Kimse yaşamasın öyle üzüntüyü..
