10 sene kadar uzun bir zamanı, 1 saniyelik bir süreyi bile hak etmeyecek yapıda birine harcamış olmak.
bu hatamı kabul etmemekte direnmem de ayrı bir büyük hatam tabi. hatamı hemen fark edip 10 senelik bu kaybı önleyebilirdim. yapmadım...
onun hayatımda bulunması, önceleri muhteşem bir fikir gibi gelmişti ama bunun büyük hata olduğunu anlayana kadar hayat kotamdan 10 yılı harcadım. bu hata, hayatımda yaşadığım en büyük ve telafisi mümkün olmayan bir hatadır. çünkü bir başkasının egosu için kendi hayatımdan boşa harcanan, geçip giden, heba olan bu büyük zaman dilimini geri almak, ne yazık ki mümkün değil.
sevmek,
çok sevince çok sevileceğimi zannetmek,
kendimden çok sevdiğim insanı düşünmek,
onun geleceğini hazırlarken kendiminkini bir kenara atmak.
oysa tüm bunların tam tersini yapmalıymışım...
Düşünce özgürlüğü adına toplumsal ve dini değerlerlerle alay etmeleri ya da alay ettiklerini sanmaları, eksi vererek egolarını tatmin etmeleri ki çoğu kişinin bu durumu tınlamaması (bkz: ben) Dogma anlayış zihniyetini eleştirecem diye alakasız başlıklar açmaları. Nesillere kafasını takan beyinciklerinin olması. Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmaları. Bana gizli şakirt yakıştırmasını yapmaları. Kürt başlıklarını açmalarından hoşlanmaları. islam dinine dogma diyen g*ötlerin, atatürke bir eleştiri kabul edememeleri ki benim kadar atatürkü aslında sevememeleri. Biri başlık açsada ayar versem diye beklemeleri.
Hayatın boyunca unutamadığın, büyük pişmanlık duyulan hatadır.
Benim yaptığım en büyük hata, bir kız uğruna ailemi, dostlarımı, hatta kendimi bile hiçe sayarak peşinden gitmekti. Kız için şehirden şehire dolaştım, para çaldım, 2 yakın dostumu yaraladım, ailemi dinlemeden o kızın peşinden gitmeye devam ettim. O kız yüzünden içkiye ve hatta diğer maddelere başladım. Ama hiçbirine değmedi. Yok yere hayattan koptum.
