televizyondaki haberde rte nın cıkması sonucu.
'baba niye değistiriyon kanalı ya' söyledigim en son cümledir.
babamın ise 'kes sesini lan' diye cevap vermesi ayrı bir komedi.
Yazarların babalarına şayet babaları hayattaysa şimdilik söyledikleri son cümledir. Babanız hayatta değilse en son söylediğiniz cümle aynı zamanda hayatınız boyunca kulaklarınızda çınlayacak sözler arasındaki yerini çoktan almıştır bile. Ben babama, sen bunları düşünme giysilerin burada, hastaneden yürüyerek çıkıp evimize gideceğiz demiştim ama olmadı hastaneden ben tek başıma çıktım maalesef yaşatamadık onu. Allah herkesin sevdiklerine uzun ömür verir umarım.
Baba sen hiç merak etme annem biraz yanında kalsın sonra sırayla biz yanında kalırız. Bu konuşmadan sonra babamın uykusu geldi ve uyudu ben de rahatsız etmeden usulca odadan çıktım ve istanbul a döndüm aradan bir gün geçmişti ki taburcu etmeye hazırlandığımız babam vefat etti. Aklımın ucundan bile geçseydi öleceği, bu kadar kısa mı konuşurdum yada kısa bile konuşsam bu kadar boş mu konuşurdum, kesinlikle hayır. Seni hep sevdim baba, sen benim kahramanımsın derdim otuzu geçkin yaşıma aldırmadan başımı dizine koyardım. Bu bana ders oldu, değer verdiğim insanlarla konuşurken sanki son kez görüşüyormuşcasına dikkatli ve anlamlı konuşuyorum.
