"Yardım etmek"le "kendini kullandırmak" arasındaki ince çizgide olduğumu hissedebiliyorum çoğu zaman. ama ne olursa olsun iyi düşünmeye çabalayıp; niyetlerini bir kenara itip, insanları yarı yolda bırakmamaya özen gösteriyorum.*
+üstelik neden böyle bir şey yapıyorum, insanların beni kullanmalarına izin veriyorum bilmiyorum. Anlamsız hareketlerimin ardı arkası kesilmiyor. Kanımda manyaklık dozunda yardım etme isteği olsa gerek; aksi taktirde başka hiçbir şey bu durumu açıklayabilemez...
Evde saklanan bir adam olduğuna inanıp, korkusunu bastırmak için o hayali adamın kendisine aşık, zararsız biri olduğunu düşünüp bağıra bağıra aşk şarkıları söylemek. ilginç olduğumu biliyorum. Ama deli demeyin e mi? Yalnızım sadece.
