Şu anda bir fabrikanın bilgi işlem bölümünde stajdayım. Bugün bikaç tane kasayı açtım, içinden öyle bir toz çıktı ki... Zannedersin elektrikli süpürgenin içini temizliyosun..
yazarların an itibariyle yaşadıkları, ilginç, paylaşmaya değer gördükleri ya da bu ne amk dedikleri olaylardır.
postanedeyim. sağ tarafta ilkokul öğrencileri sıra bekliyor. ellerinde rengarenk zarflara koydukları mektupları var. hepsi birer minnak ve dünya tatlısı.
karşımda ise 25-30 yaşlarında bir salak var. sırasının gelmesine 40 kişi var, boş koltuk olduğu halde ayakta duruyor. bunda bişey yok tabii. kulaklıklarını takmış arada bir dans eder gibi kafa sallıyor. birilerine tip tip sırıtıyor. insanın 'gülmeyecektin şimdi ağzının yerini biliyorum kendini cool zanneden mal' diyip çarpası geliyor.
iki tip insan da yanımda işte. biri tamamen doğalken diğeri ondan büyük olduğu halde yapmacık ve itici. olmayalım böyle. hiç gerek yok. hayat kendimiz olmamak için çok kısa.
