ilkokula birkaç sene gittikten sonra artık okula gitmemek ve bir çiftlik evine yerleşip türlü hayvanlar beslemek, türlü bitki ve çiçekler yetiştirmek ve el sanatlarıyla uğraşmak.
Bir de kendi kullandığım uçağımla dünyanın çeşitli tropik yerlerine gitmeyi hayal ederdim.
Nedense Hemşire olmak. Şuan bir kesik yaraya bile bakamıyorum ya neyse.
Ya bir de biz çok güzel hayaller kurardik ikiz kardeşimle. Ben o zamanlar şarkı sözleri filan yazıyorum. Yazdığımı zannediyorum daha doğrusu. Evin bahçesindeki karyolaya uzanirdik. Hakan altunu da severdim. Hakan altunla konuştuğumuzu ona yazdıklarımı gösterdiğimi onun da seslendirdiğini falan hayal ederdim ben. Kardeşim de eşlik eder yada oda kendi sevdiği şeylere göre hayaller kurardi.
ilk başlarda her erkek çocuğu gibi futbolcu olabilmekti. biraz daha büyüyünce yani orta okul yıllarında iş adamı olmaya evrildi. bir fabrika açıp yanımda yüzlerce hatta binlerce insan çalıştırmak hem insanlara iş aş sağlayıp hem kendim rahat bir yaşam sürmekti. lise yılları çocukluk sayılır mı bilmiyorum ama o zamanlarda da bu düşünce devam etti. ta ki okul bitip full time çalışmaya başlayana kadar. sonrası zaten üstünde sorumluluk varken para kazanmanın ne kadar zor olduğunu, kazandığın parayı tutabilmenin daha da zor olduğunu görünce geçmişte kurulan hayallerin ne kadar masum olduğunu daha iyi kavrıyorsun. keşke hep o çocukluk kafasında, masumluğunda kalabilsek bir ömür.
neredeyse hiçbirisi gerçekleşmemiş olan hayallerdir. arada tek tük şeyler oldu ama büyükleri olmadı. doksanlı yıllarda teknoloji, sinema sektörü vs bugünkü kadar gelişmemişken nasıl hayal ettiysek artık onları olacak şeyler değilmiş zaten bir çoğu *
Ben hep tanrının karısı olmayı, tanrıyla evlenmeyi hayal etmiştim küçükken. Bana aşık olabilir mi diye düşünmüştüm hep sonuçta o isterse her şey oluyormuş ya. Bu sayede evrene de dokunabilirdim. Bilmiyorum durum bu işte...
Çok çalışınca tanrı bana kanat verir ve ben de uzaya kadar uçabilirim sanıyordum bunun için her işi mükemmele yakın yapma takıntım vardı daha o yaşta. Ardından bunun olmayacağını anladım ve astronot olmaya karar verdim.
Şimdi durumla tamamen alakasız bir meslek sahibi olacağım.
annemle babamı barıştırıp ailemizi düzeltmek. gerçekleştiremedim sözlük. bir de bunun üstüne kardeşim öldü. bunun da üstüne annem kocasını istedi beni sokağa atar gibi attı. babam olmasaydı ben hayatta değildim sözlük. peki bunları hak edecek ne yaptım ben sözlük ne yaptım!
hep savaş pilotu olmak istemişimdir. askeri sınavı geçsen bile kütüğün doğu ise sözlü mülakatlatda sıçtın demektir. sırf kürdüz diye önüne her taşı koyar bunlar. hadi bağırın biz kardeşiz diye zırvalayıp durun.
hangi birimiz sokak arasında top oynarken futbolcu olma hayalleri kurmadık? bir takıma girebilmek için canımızı dişimize takarak futbol oynamaya çalışmadık?
90ların çocukları iyi bilirler. ''bu devirde ya topçu olacaksın ya da popçu'' sözünü hangimiz duymadık? şarkıcı olabilme kapasitemiz var mı diye aynanın karşısına kumandayla geçip şarkılar söylemeye çalışmadık mı?
çok hayallerimiz vardı vesselam. ama hayat bize gülmek istemedi. şimdi kpss ameleliğine katlanmak zorunda kaldık. bizim hayallerimizin bittiği her yerde başkalarınınki başladı.
her şeyden önemlisi iyi insan olmaya çalıştık ve bazen başardık. umudunuz her zaman siperinizdir. belki istediğimizi olamadık ama hala bazı hayallerimizden vazgeçmedik, vazgeçmeyiz.
