Benim bir baskülüm olsaydı, heves ettiğim her şeyi alabilecektim. Kayserili bir çocuk, böyle heves eder işte.
Sonradan oldu mu? Evet. Yanında minti ve tipitip sakızlarından da satardım. Bununla bitmedi. Kazandığım paraya Bir baskül daha aldım. Yolun karşısına da arkadaşım durdu. Çok para kazandık be.
Bu yüzden ne zaman ''tartıyım mı abi'' cümlesini duysam hemen çıkarım basküle. Siz de yapın bunu.
mağazaya girince, yüzüne far tutulmuş tavşan gibi bakakalırdım. her zaman ekmek, yumurta ve biraz şeker alıp çıkardık. asla "anne bana onu al" demeye dilim varmadı. çünkü biliyordum paramız yoktu, annemi boşuna mahçup edemezdim. güzel kutusu muydu beni çeken, yoksa hiç yememiş olmamdan dolayı mı bilmiyorum ama hep almak istemiştim. sonra yıllar geçti tabi, istemediğim kadar yedim. bi numarası yokmuş, sadece gözünün kalması kötü bir şeymiş ..
(bkz: akülü araba) . ulan yan komşunun gurbetçi akrabaları gelirken getirmişti de uzay aracı sanmıştım çocuk bi tur vermedi haliyle. ben olsam evden çıkartmazdım adam haklı.
bizimkiler de beni pedallı araba ile kandırdılar. hey gidi.
Barbie bebek ve evi. sadece 2 -3 tane orijinal barbie bebeğim vardı. onun dışında daha sevimli daha çocuksu diye lahana bebek falan alıyordu annemler. sonra babam girdi devreye kamyonlar trenler falan derken... bi barbie serim ve evi olamadı.
not: siz anlamazsınız 4-8 yas arası kızlarda statü meselesiydi bu.
