Bugün de mutlu olmak için sebeplerim var sözlük. umutsuz olduğum dersten geçtim. Bugün 11 km yürüdüm ve doğayla iç içeydim. Kendimi kaybedene kadar oynadım. Kendimi kısıtlamadığım bi gündü. Özgür hissettim.
Böyle koşarak geldi yanıma, bana seni seviyorum dedi ilk. Durduk yere yaptı bunu, sonra hiç konuşmadım. Öyle çok sevindim ki, mutluluklarım yaş oldu, söndü yanaklarımda. Öyle bir sarıldım ki sonra ona, sanki her an gidecekmiş gibi öyle sıkı sarıldım ki. Sonra ne oldu, uyandım. Mutlu bir rüyaydı, onun da sonu vardı. Artık rüya görmeye korkar oldum, uyumaktan korkar oldum, daha neyin mutluluğundan bahsediyoruz ?
