yani şimdi düşünüyorum da, tam şu anda. tabii düşünce özgürlüğü herkes fikrini açık açık yazsın, söylesin, çekinmesin de bazen çok saçmalıyoruz be kardeşim.
adam saçmalıyor* yani kötülesen de kendini kötü hissediyorsun, saçmalayanlara karşı bi sempati besliyoruz çünkü. iyi oylayamıyorsun da adam saçmalamış neyini iyi oyluyosun sonuçta. eh işte desen ayrı bi dert. eh işte ne lan zaten. şu hayatta çekimserleri bi sevemedim gitti. ayar veririz desen insanlığından şüphe duyarım, üzülürüm kardeşim adına. öyle.
neyse efendim işte, böyle durumlarda basacaksın yazar saçmalama butonuna adam bi kendine gelecek. diyecek ki; 'abi bu hayatta ne çektiysem kendimden çektim.'. hem ayarını yemiş olacak, hem uyarısını almış olacak, hem kendine bi çekidüzen vermiş olacak. olacak da olacak.
bu sırada biz üzülmeyeceğiz de böyle saçmalayan şirin bi insanı kötülediğimiz için. hiç bi tepki vermeden gitmemiş de olacağız. ruhumuz bi huzur dolacak. alın işte size uludağ sözlüğün günlük güneşlik olmasının anahtarı. düşünün bunları. valla hiç bi kavga kalmaz şu sözlükte, burdaki her insan huzurla dolarsa.
lan! lan! lan! lan! gerçi bi insan bana 'abi ne saçmalıyorsun sen?' diyince de üzülüyorum. tekrar gözden mi geçirsem düşüncemi? şimdi birden yazdığımı okudum da biri bana 'saçmalama lan.' dese komaya girerim sanırım ben, nereye üzülmüyorsun?
off, siz işte düşünün bunları yazar kardeşlerim. ortak bi fikir bulalım, çözelim şu sorunu. yapalım böyle bişey. gerçi şu an ben çekimser gibiyim bu konu hakkında da, siz tartışın işte bu önerimi. çoğunluğun dediği olsun bence sonra.
not: bu yazıda da çok fena kendimle çeliştiğimin farkındayım da elden bişey gelmez bu saatten sonra, o kadar yazmışım silmem ben bunu. iyi ki ben bu yazıyı yazdığım sırada şu bahsettiğim buton yok lan. ucuz atlattık.
ayrıca bu entrynin altına yazar saçmalama diye bakınız veren namerttir. haberiniz olsun.
