daha önce hiçbir sözlükte yazmamış yazarlığın ne demek olduğunu bilmeyen sadece okuyup okuyup giden tiplerin bir gün canlarına tak etmesi sonucu "ulen bari o kadar okuyoz bide yazalım" demesi sonucu ilk önce çömez olmaları ki bu ayrı bir heyecan verir onlara daha sonra yazar olurlar ve bu heyecan ikiye katlanır.
hem çok sevinilir hemde herkeze anlatılır. şöyleki:
++ şşşttt oolum açsana http://www.uludagsozluk.com
-- ne bu lan ne var bu sitede
++ aç oolum sen çok güzel bi site
5 dakika sonra
-- harbi güzel siteymiş lan nerden buldun bu siteyi
++ onu boşver sen orada yazan juansebastianveron varya o benim
-- valla mı benide alsanıza siteye
++ yok oolum ööle herkezi almıyorlar kolay iş değil :)
uludağ sözlük okurlarından biri olarak ve bir kaç kere nick alıp okumaya alışıp yazmayı unutan bir bünye olanların bir gün hiç beklemediği bir anda uludağ sözlüğe yazar oldunuz diye bir e-posta almasıyla gerçekleştirdiği eylem.
unutulmayan gündür.
maili aldığım sabah, 7. caddede nasıl da bir şey sanmıştım kendimi.
ne sanmıştım halbuki?
sonra dünyanın uludağ sözlük kadar küçük olmadığını farketmemle hemen başka dünyalara koştum.
beden eğitimi dersindenken telefonum öttü bir baktım uludağ sözlükte yazar oldunuz tarzı bişey yandaki arkadaşıma döndüm o da uludağ sözlükte yazardı (bkz: sophias) kızım dedim hani alım yapmıyorlardı dün gece üye oldum sabahına yazar yapmışlar. yani o sevinmeler çok geride kalmış ipini koparan yazar olabiliyor.
her gün okuldan geldikten sonra bakardım telefonuma, mesaj gelmiş mi lordumdan diye. lord denilen zımbırtının artık olmadığını kabullenemediğim günlerden birinde okuldan gelince yine telefonuma yaklaşarak mesaj gelmiş mi diye baktım. lakin gelen mesaj beni az da olsa mutlu etti. yazar olmuştum o yeee. şimdi telefona bakmıyorum. i fuck my mobile ! ***
