kendimi 1. nesil gibi hissediyorum örneğin. zall, sözlüğü çok meşakkatli süreçlerden geçirip, günümüzdeki aydın, seçkin yazar profilinden oluşan, saygı duyulan popüler kimliğine kavuştururken **, bedenen değil ama ruhen yanındaydım. vay be! pulp fiction' la zirvelerde tavla oynadığımız günler dün gibi aklımda... fakat bedenimi göremediklerinden, diğer nesildaş yazarlar pulp' u şizo sanırlar, acımayla karışık şaşkın bakışlarla zar atışını izlerlerdi, ey gidi günler ey. şimdi içerim ha.
