eliflerle dolsun dünyan bir tek isimleri değil, kendileri de elif olsunlar demek istediğim elif elif diye yazan, deli gönlü abdal olmuş elif elif diye gezen yazar arkadaşım.
insan vav şeklinde doğar, bir ara doğrulunca kendini elif sanır.
insan iki büklüm yaşar, oysa en doğru olduğu gün ölmüştür.
Kulluğun manası vavdadır, elif uluhiyetin ve ehadiyetin simgesidir.
O yüzden Lafz-ı ilahi elifle başlar. Elif kainatın anahtarıdır, vav kainattır.
Rabbi vav gibi mütevazı olsun ister kulları.
Musa dal olmuştur ama Firavunun gözü Elifte kalmıştır.
ibrahim ateşte vavdır, Nemrut bizzat ateşe odun.
Yunus, vav olup balığın karnında anca kurtarmıştır kendini.
insan iki büklüm olunca rahat eder ana karnında.
Boylu boyunca uzansa da kim rahattır mezarında?
Vavın elifle münasebeti ne kadar iyiyse, kainatın dengeside o kadar düzgündür.
Kim kimi hatırlarsa evvel o ona koşar.
Kainatta tüm cisimler boşlukta dönerken insan belki o yüzden boşlukta kalmamış, Rabbi onu imanla doldurmuştur.
Evvelde eliftir, bir ilahi nefesle ahirde vav olur kainat.
Manayı bilmeyenler vav diyemez vay der.
Buna anlamca vaveyla denir.
Yani vav olamadıkları için feryad edenlerin halidir.
Elif bir ağaç ve insan onun dalıdır.
Azrail budadıkça nefesleri daha gür çıkar sesleri.
Her biri Dal olur ve o ağaçtan beslenir. Vav olur o ağacın gölgesine sığınır.
Ve Allah insana seslenir, peygamber eliyle ulaşan mesajı hem dal hem vav ol der insana.
entrylerini okuyunca insanı hayattan soğutan yazar. bir insan bu kadar mı evlilik, aşk düşkünü olur. bence sen ilk önce psikolojik sorunlarını düzeltmeye bak, ondan sonra aşk da olur, evlilik de olur. takılma bu konulara fazla. *
ankara ya ne suç atsam karşımda gördüğüm yazar.
(bkz: al ankaranı başına çal)
hacettepe/beytepelidir. hemşehri sayılırız, yok o hemşehri olmuyor. işte her neyse. *
edit: toprağam. *
